فضله
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فضله،
سرگین
جانوران ، بویژه پرندگان می باشد.
فهرست مندرجات
۱ - معنای فضله
۲ - احکام مرتبط
۳ - احکام فقهی فضله
حیوانات
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای فضله
[
ویرایش
]
فضله،
سرگین
جانوران
بویژه
پرندگان
را گویند.
[۱]
فرهنگ بزرگ سخن
۲ - احکام مرتبط
[
ویرایش
]
احکام آن در باب
طهارت
آمده است.
۳ - احکام فقهی فضله
حیوانات
[
ویرایش
]
فضله
حیوان
حلال
گوشت
؛ اعم از پرنده و غیر
پرنده
پاک است.
[۲]
ذکری الشیعة، ج۱، ص۱۱۷؛
[۳]
جواهر الکلام، ج۵، ص۲۸۸
فضله
حیوان
حرام
گوشت
دارای
خون جهنده
، حتی به
قول مشهور
،
پرنده حرام
گوشت
،
نجس
است .
[۴]
فقه الشیعة، ج۲، ص۲۸۷
به قول مشهور، فضله
حیوان
حرام
گوشتی
که خون جهنده ندارد پاک است.
[۵]
جواهر الکلام، ج۵، ص۲۸۵.
[۶]
موسوعة الخوئی، ج۲، ص۳۸۷
.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
فرهنگ بزرگ سخن
۲.
↑
ذکری الشیعة، ج۱، ص۱۱۷؛
۳.
↑
جواهر الکلام، ج۵، ص۲۸۸
۴.
↑
فقه الشیعة، ج۲، ص۲۸۷
۵.
↑
جواهر الکلام، ج۵، ص۲۸۵.
۶.
↑
موسوعة الخوئی، ج۲، ص۳۸۷
۵ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهمالسلام، ج۵، ص۶۹۶، برگرفته از مقاله «فضله».
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری