• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فصل طولی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



فصل طولی، یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به‌معنای فصلِ واقع شده در طول فصل دیگر است.



فصل به لحاظ وقوع در ترتیب طولی یا عرضی بر دو قسم است: فصل طولی و فصل عرضی. فصل طولی به فصلی می‌گویند که در مقایسه با فصل دیگر در طول آن قرار دارد مانند حساس (فصل حیوان) نسبت به ناطق (فصل انسان) که در طول هم دیگر هستند و فصل عرضی فصلی است که در مقایسه با فصل دیگر در عرض آن قرار دارد؛ یعنی هر دو، فصل برای یک ماهیت هستند، مانند ناطق و مائت برای انسان، و حساس و متحرک بالاراده برای حیوان.
[۱] ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق)، ج۳، ص۳۱۲.
[۳] مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۹۹.



در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

• ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق).
• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.
قوام صفری، مهدی، ترجمه برهان شفا.    


۱. ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق)، ج۳، ص۳۱۲.
۲. قوام صفری، مهدی، ترجمه برهان شفا، ص۴۷۴.    
۳. مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۹۹.



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «فصل طولی»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۳/۱۶.    



جعبه ابزار