فراموشی آدم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از مصادیق
فراموشکاران که در آیات قرآن به آن اشاره شده، «آدم علیه‌السلام» است.
آدم علیه‌السلام فراموش‌كننده پيمان خويش با خدا:
«وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلى آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً؛
پيش از اين، از آدم پيمان
اطاعت گرفته بوديم؛ امّا او فراموش كرد؛ و عزم استوارى براى او نيافتيم.»
فراموشی عهد و
پیمان با خدا، از طرف آدم عليه‌السلام زمينه
عصیان آن حضرت:
«وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلى آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ ... • ... وَ عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى؛
پيش از اين، از آدم پيمان اطاعت گرفته بوديم؛ امّا او فراموش كرد؛ ... آرى آدم پروردگارش را نافرمانى كرد.»
مراد از «و عصى آدم» نافرمانى
امر ارشادی بود، نه
امر مولوی تا با
عصمت انبيا منافات داشته باشد، چون
انبیا از نظر نافرمانى خدا و مخالفت دستوراتى كه به ايشان
وحی مى‌شود و نيز از خطاى در تلقى وحى و در حفظ آن معصوم از خطا هستند، نه فراموش مى‌كنند، نه آن را كم و زياد مى‌نمايند و نه در ابلاغش به مردم كوتاهى مى‌كنند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۲، ص۷۸، برگرفته از مقاله «فراموشی آدم علیه‌السلام».
