فدیه منافقان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَفَق، ايجاد سوراخى در
زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ
موش-
پايان يافتن و از بين رفتن.
نفاق عبارت است از داخل شدن در
شرع و
دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر،
اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير
اسلام در درون،
ظاهر و باطن متفاوت داشتن،
دورویی،
ریاکاری.
نفاق هم در
ایمان است، هم
طاعات، هم
معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از
ریا است.
در این مقاله آیات مرتبط با فدیه منافقان معرفی می‌شوند.
منافقان، حاضر به اعطاى
فدیه در
قیامت، براى نجات از
آتش جهنّم:
يَوْمَ يَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ ... فَالْيَوْمَ لا يُؤْخَذُ مِنْكُمْ فِدْيَةٌ وَ لا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مَأْواكُمُ النَّارُ ....
روزى كه مردان و زنان
منافق به مؤمنان مى‌گويند: نظرى به ما بيفكنيد تا از نور شما شعله‌اى برگيريم، به آنها گفته مى‌شود: به پشت سر خود بازگرديد و كسب نور كنيد!، در اين هنگام ديوارى ميان آنها زده مى‌شود كه درى دارد، درونش
رحمت است و برونش
عذاب! ... لذا امروز از شما غرامتى پذيرفته نمى‌شود، و نه از كافران، و جايگاهتان
آتش است، و همان سرپرستتان مى‌باشد و چه بد جايگاهى است.
پذيرفته نشدن فديه از منافقان در قيامت، براى نجات آنان از عذاب
جهنّم:
يَوْمَ يَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ ... فَالْيَوْمَ لا يُؤْخَذُ مِنْكُمْ فِدْيَةٌ ... مَأْواكُمُ النَّارُ ....
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۱۷۰، برگرفته از مقاله «فدیه منافقان».
