فجور (فقه)

مقالات مرتبط: فجور.

منظور از فجور در فقه تبه کاری و زنا است.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف فجور

فجور در لغت و کلمات فقها به معنای کردار و رفتار زشت و دریدن پرده دیانت به ارتکاب معاصی و محرمات موجب فسق آمده است و بیشتر بر اعمال منافی عفت، همچون زنا و لواط اطلاق می‌شود.
فجور به معنای دروغ نیز آمده است. «یمین فاجره» به معنای قسم دروغ است

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ المفردات (راغب)، واژه «فجر».
۲.	↑ لسان العرب، واژه «فجر».
۳.	↑ مرآة العقول، ج۱۱، ص۸۱.
۴.	↑ شرح اصول الکافی (مازندرانی)، ج ۱۱، ص۳۲۱.
۵.	↑ شرح اصول الکافی (مازندرانی)، ج ۱۱، ص۳۲۵.
۶.	↑ شرح اصول الکافی (مازندرانی)، ج ۱۱، ص ۴۵۶
۷.	↑ لسان العرب، واژه «فجر».
۸.	↑ الکافی (کلینی)، ج ۷، ص۴۳۶.
۹.	↑ الوافی، ج ۲۶، ص۱۶۵.

۳ - منبع