فِتْیَة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فِتْيَة: (إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ) «فِتْيَة» جمع
«فتى» در اصل به معناى «جوان نوخاسته و شاداب» است؛
ولى گاهى به افراد صاحب سن و سالى كه روحى جوان و شاداب دارند، نيز گفته مى‌شود، و معمولًا اين كلمه، با يک نوع
مدح به خاطر صفات جوانمردى، مقاومت،
شهامت و
تسلیم در مقابل
حق، همراه است.
ترجمه و تفسیر آیات مرتبط با
فِتْیَة:
(إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا) (زمانى را به خاطر بياور كه آن جوانان به
غار پناه بردند، و گفتند: پروردگارا! از سوى خودت رحمتى به ما عطا كن، و از كار فرو بسته ما راه نجاتى برايمان فراهم ساز.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه فتية جمع سماعى فتى است، و فتى به معناى جوان است، و اين كلمه خالى از شائبه مدح نيست و تقريبا منظور از آن، جوان خوب مى‌باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ نَبَأَهُم بِالْحَقِّ إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى) (ما داستان آنان را به درستى براى تو بازگو مى‌كنيم؛ آنها جوانانى بودند كه به پروردگارشان ايمان آوردند، و ما بر هدايتشان افزوديم.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: «
إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ» اين است كه
اصحاب کهف جوانانى بودند كه به پروردگار خود ايمانى آوردند كه مورد رضايت او بود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «فِتْیَة»، ص۹.
