• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ام عبدالله بنت حسن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



فاطمه، دختر حسن بن علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام)، از کسانی است که در کربلا حاضر بوده و در زمره اسیران کربلا می‌باشد.



ام عبدالله
[۱] حائری مازندرانی، مهدی، معالى السبطين، ج۲، ص۲۳۱.
[۲] کحاله، عمر رضا، اعلام النساء، ص۶۰۳.
فرزند امام مجتبی (علیه‌السلام)، نامش فاطمه و مادرش ام ولد است. به او ام عبده و ام محمّد نيز گفته‌اند. مادر ایشان نیز ‌ام اسحاق دختر طلحة بن عبیدالله التیمی بوده است.
ظاهراً کنیه مشهور ایشان ‌ام عبدالله است
[۱۰] سبط بن جوزی‌، تذکرة الخواص، ص۱۹۵، قم، منشورات الشریف الرضی‌، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
و برخی اُم الحسن را نیز ذکر کرده‌اند.


او با امام سجاد (علیه‌السلام) ازدواج كرد و از وى چهار فرزند به نام‌هاى امام محمد باقر (علیه‌السلام)، حسن، على و عبدالله متولد شد.
او اولین علوی بود که با یک علوی دیگر ازدواج کرد. به همین جهت، امام باقر (علیه‌السلام) فرزند این دو را «هاشمی من ‌هاشمیین علوی من علویین؛ یک ‌هاشمی که از پدر و مادر‌ هاشمی است و یک علوی که از پدر و مادر علوی است» توصیف کرده‌اند. او در خاندان امام حسن (علیه‌السلام)، در صداقت و راستگویی، بى‌نظير و نخستين زن علويه بود كه فرزند علوى (امام باقر (علیه‌السلام)]] ) به دنيا آورد.


ام عبدالله با عموى بزرگوارش، امام حسین (علیه‌السلام) به كربلا آمد و در لباس اسارت به کوفه و شام برده شد. در دوران اسارت شاهد در غل و زنجير بودن همسر (امام سجاد (علیه‌السلام))، گرسنگی و تشنگی فرزند (امام محمد باقر (علیه‌السلام)) و ديدن سرهاى خويشاوندان بر نيزه بود.
[۲۶] محلاتی، ذبیح الله، رياحين الشريعه، ج ۳، ص ۱۵.
[۲۷] حسون، محمد و ام علی مشکور، اعلام النساء المؤمنات، ص ۴۹.
[۲۸] حائری مازندرانی، مهدی، معالى السبطين، ج ۲، ص ۲۳۶.
در منابع كهن و اخير اطلاعات ديگرى درباره‌ى نامبرده وجود ندارد.


فاطمه دختر امام حسن (علیه‌السلام)، همسر امام سجاد (علیه‌السلام) و مادر امام باقر (علیه‌السلام)، زنی فاضل بوده و در منابع روایی، کرامتی نیز از ایشان نقل شده است.
امام باقر (علیه‌السلام) فرمودند: «مادرم زیر دیواری نشسته بود که ناگاه دیوار شکاف خورد و صدای ریزش سختی به گوش رسید، مادرم با دست اشاره کرد و گفت: نه، به حق مصطفی! خدا به تو اجازه نداده که بر من فرود آیی. دیوار در هوا معلق بود تا مادرم از آن‌جا گذشت. سپس پدرم صد دینار از برای او صدقه داد».
امام صادق (علیه‌السلام) مادربزرگ خود را چنین توصیف می‌کند: «کانَتْ صِدِّیقَةً لَمْ تُدْرَکْ فِی آلِ‌الْحَسَنِ امْرَاَةٌ مِثْلُهَا»؛ «او صدیقه‌ای بود که در خاندان امام حسن (علیه‌السلام) زنی هم‌تراز او وجود نداشت».
در منابع حدیثی، روایتی از فاطمه بنت الحسن از پدرش امام حسن (علیه‌السلام)، نقل شده است.


علاوه بر امام محمدباقر (علیه‌السلام) که مهم‌ترین فرزند فاطمه بنت الحسن بوده، عبدالله باهر نیز فرزند ایشان بوده است.
عبدالله باهر انسانی فاضل و فقیه و متولی اوقاف پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) بود و سپس تولیت اوقاف امیرمؤمنان علی (علیه‌السلام) را نیز بر عهده گرفت.


۱. حائری مازندرانی، مهدی، معالى السبطين، ج۲، ص۲۳۱.
۲. کحاله، عمر رضا، اعلام النساء، ص۶۰۳.
۳. ابن ابی‌الثلج بغدادی، محمد بن احمد، تاریخ اهل البیت، ص۱۲۲، محقق:جلالی حسینی، محمدرضا، قم، مؤسسه آل البیت (علیه‌السلام)، چاپ اول، ۱۴۱۰ق.    
۴. ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب علیهم‌السلام، ج ۳، ص ۳۴۰.    
۵. بغدادی، محمد بن سعد، ترجمة الامام الحسین‌ بن علی علیهماالسلام و مقتله، ص ۷۸.    
۶. شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۲، ص۲۰، قم، ‌ کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۷. مغربی، قاضی نعمان‌، شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار (ع‌)، ج۳، ص۲۷۶، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.    
۸. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۳، ص۷۳، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.    
۹. اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، ج۲، ص۱۹۸ ۱۹۹، محقق، مصحح، رسولی محلاتی،‌ هاشم، نشر بنی‌هاشمی، تبریز، چاپ اول، ۱۳۸۱ق.    
۱۰. سبط بن جوزی‌، تذکرة الخواص، ص۱۹۵، قم، منشورات الشریف الرضی‌، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
۱۱. اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، ج۲، ص۱۹۸ ۱۹۹، محقق، مصحح، رسولی محلاتی،‌ هاشم، نشر بنی‌هاشمی، تبریز، چاپ اول، ۱۳۸۱ق.    
۱۲. اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، ج۲، ص۳۵۰، محقق، مصحح، رسولی محلاتی،‌ هاشم، نشر بنی‌هاشمی، تبریز، چاپ اول، ۱۳۸۱ق.    
۱۳. ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب علیهم‌السلام، ج ۳، ص ۳۱۱.    
۱۴. شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج ۲، ص ۱۵۵.    
۱۵. یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۳۲۰.    
۱۶. دینوری، ابن قتیبه، المعارف، ص ۲۱۲.    
۱۷. علوی، علی بن محمد، المجدی فی انساب الطالبین، ص۲۰.    
۱۸. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۴۷.    
۱۹. طبری آملی، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص۲۱۷، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۲۰. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل ابی‌طالب (علیه‌السلام)، ج۳، ص۳۳۸، قم، علامه، چاپ اول، ۱۳۷۹ق.    
۲۱. شیخ مفید، محمد بن محمد، المقنعة، ص۴۷۳، قم، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۲۲. شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۷۷، محقق:موسوی خرسان، حسن، تهران، دارالکتب الاسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.    
۲۳. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۶، ص۲۱۵.    
۲۴. طبری شیعی، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص ۲۱۷.    
۲۵. ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب علیهم‌السلام، ج ۳، ص ۳۳۸.    
۲۶. محلاتی، ذبیح الله، رياحين الشريعه، ج ۳، ص ۱۵.
۲۷. حسون، محمد و ام علی مشکور، اعلام النساء المؤمنات، ص ۴۹.
۲۸. حائری مازندرانی، مهدی، معالى السبطين، ج ۲، ص ۲۳۶.
۲۹. بغدادی، محمد بن سعد، ترجمة الامام الحسین‌ بن علی علیهماالسلام و مقتله، ص ۷۸.    
۳۰. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۶۹، محقق، غفاری، علی‌اکبر، آخوندی، محمد، تهران، دارالکتب الاسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.    
۳۱. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۶۹، محقق، غفاری، علی‌اکبر، آخوندی، محمد، تهران، دارالکتب الاسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.    
۳۲. سید بن طاووس، رضی‌الدین علی، فلاح السائل و نجاح المسائل، ص۱۳۸، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۶ق.    
۳۳. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۴۷، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.    
۳۴. شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۲، ص۱۶۹، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    



اسیران و جانبازان کربلا، مظفری سعید، محمد، ص۱۴۱-۱۴۲.    
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «فاطمه بنت الحسن»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۲/۰۴.    






جعبه ابزار