فاسق (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فاسق: (يَكْفُرُ بِهآ إِلَّا الْفاسِقُونَ) «فاسق» از مادّه «
فسق»، در اصل به معناى خارج شدن هسته از درون
رطب (خرماى تازه) است،
به اين ترتيب گاهى كه رطب از شاخه
درخت نخل سقوط مى‌كند و هسته از درون آن به خارج مى‌پرد،
عرب، از اين معنا تعبير به «فَسَقَتِ النَّواةُ» مى‌كند؛ سپس به تمام كسانى كه لباس طاعت پروردگار را از تن در آورده و از راه و رسم بندگى خارج شده‌اند
«فاسق» گفته شده است.
(وَلَقَدْ أَنزَلْنَآ إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلاَّ الْفَاسِقُونَ) (به يقين ما نشانه‌هاى روشنى براى تو فرستاديم؛ و جز فاسقان كسى به آنها
کفر نمى‌ورزد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: «
وَ ما يَكْفُرُ بِها إِلَّا الْفاسِقُونَ»، اين جمله دلالت دارد بر اينكه علت كفر كفار چيست؟ و آن فسق ايشان است، پس كفار بخاطر فسق كافر شدند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «فاسق»، ص۴۱۰.
