غٰابِرینَ (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غٰابِرینَ:(إِلّا عَجوزًا في الْغابِرينَ) «غٰابِرینَ» از مادّه
غَبَر (به فتح غین و باء) به معنای باقىمانده چيزى است و يا به معنای كسى است كه همراهانش بروند و او بماند.
اين
آیه درباره
زن لوط پيامبر است كه جزو نجاتيافتگان نبود و در ميان فاسقان هلاک شد، چرا كه لوط براثر نافرمانیهاى
قوم سركش خود در مقام
دعا برآمد و از
خداوند تقاضاى نجات خود و خاندانش را كرد، خداوند دعاى او را اجابت فرمود و آن گروه اندک را نجات داد، جز همسرش همان پيرزنى كه نه تنها از تعليمات او پيروى نمىكرد بلكه گاه به دشمنان او كمک مىكرد. خداوند مىفرمايد: لوط و خاندانش همگى را نجات داديم جز پير زنى كه در ميان آن قوم (قوم لوط) باقى ماند.
به موردی از کاربرد «غٰابِرینَ» در قرآن، اشاره میشود:
(إِلّا عَجوزًا في الْغابِرينَ) «مگر پير زنى كه از بازماندگان بود و به سرنوشت گناهكاران گرفتار شد.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرمایند: منظور از نجات لوط و خاندانش، نجات او از عذابى است كه بر قوم لوط نازل شد، و آن - بهطورى كه در قرآن آمده - اين بود كه از آسمان سنگريزه
سجیل بر آنان باريد، و زمين هم دهان باز كرده و همه را در خود فرو برد.
(إِلّا عَجوزاً في الْغابِرينَ) يعنى مگر پير زنى كه در ميان باقىماندگان در
عذاب باقىماند و هلاک شد و آن پير زن همان همسر لوط بود.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غابرین»، ج۳، ص ۲۹۰.