غَوْل (مفردات‌قرآن)

آيه در وصف شراب بهشتى است؛ ظاهرا مراد از «غَوْل» سردرد است.
(يُنْزَفُونَ) را عاصم در اين آيه مجهول و در سوره واقعه معلوم خوانده است و آن چنان‌كه در «نزف» خواهد آمد به معنى مستى و زوال عقل است.
معنى آیه چنين می‌شود: «در شراب بهشتی سر درد (يا ضرر و فساد) نيست و از آن مست نمی‌شوند.»
مؤيّد احتمال نگارنده آيه ۱۹ واقعه است كه فرموده: (لا يُصَدَّعُونَ عَنْها وَ لا يُنْزِفُونَ‌) يعنى: «از شراب بهشتى نه درد سر می‌گيرند و نه مست می‌شوند.» و اگر «غول» را اضرار و اهلاک بگيريم، با «صداع» مخالف نخواهد بود، كه آن نيز ضرر است.