غَمْرَتِ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَمْرَتِ:(فَذَرْهُمْ في غَمْرَتِهِمْ حَتَّى حينٍ) «'''غَمْرَتِ''» از مادّه
غَمْر (به فتح غین و سکون میم) به معنای پوشاندن و در زير گرفتن است،
غَمْره (به فتح غین و سکون میم) به معنای آب بزرگى كه محل خويش را پوشانده، و به‌طور مثل به
جهالتی و
غفلتی كه شخص را احاطه كرده گفته می‌شود.
«غمر» به معنی از بين بردن
اثر چيزى است، سپس به
آب زيادى كه تمام
چهره چيزى را مى‌پوشاند و مسير خود را مى‌شويد و پيش مى‌رود «غمر» و «غامر» گفته شده و بعد از آن به
جهل و نادانى عميق و گرفتاری‌هاى شديدى كه
انسان را در خود فرومى‌برد نيز اطلاق شده است و در آيه مورد بحث به معنى
غفلت و سرگردانى و جهل و گمراهى آمده است.
به موردی از کاربرد «غَمْرَتِ» در قرآن، اشاره می‌شود:
(فَذَرْهُمْ في غَمْرَتِهِمْ حَتَّى حينٍ) «آن‌ها را در جهل و غفلتشان رها كن تا زمانى كه مرگشان فرا رسد يا گرفتار عذاب الهى شوند.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(فَذَرْهُمْ في غَمْرَتِهِمْ حَتَّى حينٍ) در
مفردات مى‌گويد غمرة آب زياد است كه بستر آن پيدا نباشد، و اين چنين آبى مثل شده براى جهالتى كه صاحبش را فرا گرفته باشد. در اين آيه تهديدى است به عذاب. قبلا هم اشاره شد كه يكى از سنت‌هاى خداى تعالى مجازات به عذاب بعد از تكذيب
رسالت است، و اگر كلمه
حین را
نکره آورده براى اشاره به اين است كه عذاب موعود ناگهانى و بى‌خبر مى‌رسد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غمرت»، ج۳، ص ۳۵۴.
