غَطْش (مفردات‌قرآن)

غَطْش (به فتح غین و سکون طاء) از مفردات قرآن کریم به معنای تاريک شدن است.
اين كلمه تنها يک‌بار در قرآن کریم آمده است.

غَطْش (بر وزن فَلْس) به معنای تاريک شدن است.
در لغت آمده: «غَطَشَ‌ اللَّيْلُ‌ غَطْشاً: أَظْلَمَ.»
اِغْطاش لازم و متعدی هر دو آمده است.

به مواردی از غَطْش که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(وَ أَغْطَشَ‌ لَيْلَها وَ أَخْرَجَ ضُحاها)
يعنى: «شب آسمان را تاريک گردانيد و نور آن‌را خارج كرد.»

اين كلمه تنها يک‌بار در قرآن آمده است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۰۶.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۸.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۱۴۶.
۴.	↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۵۰.
۵.	↑ نازعات/سوره۷۹، آیه۲۹.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۰۸.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۹۰.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۲۸۷.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۵۹.
۱۰.	↑ نازعات/سوره۷۹، آیه۲۹.