غَصْب (مفردات‌قرآن)

غَصْب (به فتح غین و سکون صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای گرفتن چيزى به ناحق است.
اين كلمه فقط يک‌بار در قرآن مجید آمده است.

غَصْب به معنای گرفتن چيزى به ناحق است.
«غَصَبَهُ‌ غَصْباً: اخَذَهُ قَهْراً وَ ظُلْماً.»

به موردی از غَصْب که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(وَ كانَ وَراءَهُمْ مَلِكٌ يَأْخُذُ كُلَّ سَفِينَةٍ غَصْباً)
«در پس آن‌ها شاهى بود كه هر كشتى را به ناحق می‌گرفت.»

اين كلمه فقط يک‌بار در کلام الله مجید آمده است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۰۲.
۲.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۱۳۲.
۳.	↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۴۳.
۴.	↑ کهف/سوره۱۸، آیه۷۹.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۸۲.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۳، ص۳۴۷.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۱۲.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۴۳-۷۴۴.
۹.	↑ کهف/سوره۱۸، آیه۷۹.