غَرام (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَرام: (إِنَّ عَذابَها كَانَ غَراماً) «غَرام» از مادّه «
غرم» در اصل، به معناى مصيبت و ناراحتى شديدى است كه دست از سر انسان برندارد
و اگر به شخص طلبكار «
غريم» گفته مى‌شود، به خاطر آن است كه دائماً براى گرفتن حق خويش، ملازم انسان است، به عشق و علاقه سوزانى كه انسان را با اصرار، به دنبال كار يا چيزى مى‌فرستد نيز «
غرام» گفته مى‌شود، اطلاق اين واژه بر جهنم، به خاطر آن است كه: عذابش شديد، پى‌گير و پر دوام است.
(وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا) (و كسانى كه مى‌گويند: «پروردگارا! عذاب جهنم را از ما برطرف گردان، كه عذابش سخت و پر دوام است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
غرام به معناى شدت و مصيبتى است كه دست از سر آدمى بر ندارد و همواره ملازم او باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غَرام»، ص۳۹۸.
