غوط (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَوْط (به فتح غین) از
واژگان نهج البلاغه به معنای غائب شدن است. این واژه فقط دو بار در
نهج البلاغه آمده است.
غَوْط به معنای غائب شدن است. غاط الرجل فی الوادی: «غاب فیه»
به معنی کندن و وارد شدن نیز آمده است.
غائط زمین گود و مطمئن و چون
عرب برای قضای حاجت به چنان محل می‌رفتند به همان مناسبت به مدفوع
غائط گفته شده است.
امام علی (علیه‌السلام) به
خوارج فرمود:
«فَأَنَا نَذِيرٌ لَكُمْ أَنْ تُصْبِحُوا صَرْعَى بِأَثْنَاءِ هذَا النَّهَرِ، وَ بِأَهْضَامِ هذَا الْغَائِطِ» «من شما را می‌ترسانم از اینکه به صورت کشته‌ها در اثناء این رودخانه و در بطون این درّه (این گودال بزرگ) افتاده باشید.»
(شرح‌های خطبه:
)
درباره قرآن فرموده:
«فَهُوَ مَعْدِنُ الاْيمَانِ وَ بُحْبُوحَتُهُ... وَ أَوْدِيَةُ الْحَقِّ وَغِيطَانُهُ» «
قرآن معدن
ایمان و مرکز ایمان است و وادی‌های
حق و جاهای مطمئن آن است.»
(شرح‌های خطبه:
)
غیطان جمع غوط و غائط است.
این واژه فقط دو بار در
نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «غوط»، ج۲، ص۷۹۴.
