• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غلب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: غُلْب (لغات‌قرآن).


غُلْب (به ضم غین و سکون لام) از واژگان قرآن کریم جمع غُلْباء و به معنای باغ انبوه است.
اين لفظ فقط يک‌بار در قرآن کریم به‌ کار رفته است.



غُلْب (بر وزن قُفْل) جمع غُلْباء است و به معناى باغ انبوه است.
در اقرب الموارد گويد: «الْغَلْبَاءُ: الْحَدِيقَهُ الْمُتَكَاثِفَةُ».
راغب گفته: اَغْلب، مرد گردن كلفت، و غَلْباء، زن گردن كلفت است و غُلْباء، بمعنى باغ انبوه، از آن گرفته شده‌ است.


به موردی از غُلْب که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - غُلْباً (آیه ۳۰ سوره عبس)

(وَ زَيْتُوناً وَ نَخْلًا - وَ حَدائِقَ‌ غُلْباً - وَ فاكِهَةً وَ أَبًّا)
«زیتون، درخت خرما، باغ‌هاى انبوه، ميوه و چراگاه رويانديم.»


اين لفظ فقط يک‌بار در قرآن کریم به‌ کار رفته است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۱۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۱۲.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۱۳۴.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۵۶.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۱۲.    
۶. عبس/سوره۸۰، آیه۲۹-۳۱.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۴۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۰۹.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۱۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۶۸.    
۱۱. عبس/سوره۸۰، آیه۲۹-۳۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «غلب»، ج۵، ص۱۱۴.    






جعبه ابزار