غلامحسن محرمی در یکی از روستاهای اطراف تبریز در سال ۱۳۴۷ ش متولد شده و از دوازده سالگی به شهر رشتمهاجرت کرده و بعد از دو سال به مراغه برگشته و سال ۶۳ وارد حوزه و در حوزه مراغه و تبریز به تحصیل پرداخته و سال ۶۵ وارد حوزه علمیه قم شده و تا شش سال بعد از آن مشغول تحصیل سطح حوزه بود و بعد از آن تا ۱۳ سال در درس خارج شرکت کرد. اساتید وی در دو سطح عبارتند از: آیة الله وجدانی فخر، استاد صالحی افغانی، آیة الله اشتهاردی، استاد طالقانی، آیة الله شیخ کریم ملائی تبریزی، آیة الله اعتمادی، استاد محقق داماد، آیه الله دوزدوزانی، استاد صلواتی، همچنین فلسفه را از محضر استاد غلامرضا فیاضی، استاد میر سپاه و استاد غرویان استفاده کرد. عرفان نظری را از محضر استاد عسگری گیلانی بهره جسته است. همچنین به مدت چهار سال روزهای تعطیل از محضر علامهحسن زاده آملی، درسهیئت و نجوم فرا گرفته که استاد این درس‌ها را در دو جلد کتاب به نام دروس هیئت به نگارش در آورده است. همچنین دو سال شب‌های پنجشنبه از محضر آیة الله مکارم شیرازیاصول عقائد فرا گرفته و در درس خارج، نه سال از درسفقه آیة الله العظمی شیخ جواد تبریزی بهره برده و نیز دو سال درساصول ایشان و نیز سه سال درس خارج حضرت آیات سبحانی، وحید خراسانی، هاشمی شاهرودی، محمدحسن احمدی فقیه و جناتی شرکت داشته، و از دروس حوزه از صرف میر تا رسائل و مکاسبتدریس کرده که بعضی را یک نوبت و بعضی را چند نوبت در مدرسه‌های شهابیه (مرکز جهانی علوم اسلامی)، مدرسه شهیدین، مدرسه سفیران هدایت تدریس داشته و از سال ۷۶ در دانشگاه‌های آزاد تهران پیام نور مراغه و علوم پزشکی تبریز تدریس داشته است.
