غزوه ذی‌العشیره
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غزوه «ذی‌العشیره» از غزوات
رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است که در سال دوم
هجرت اتفاق افتاد. این غزوه که به اعتبار محل اطراق پیامبر (صلیاللهعلیهوآله
وسلّم) در «
ذوالعشیره» در منطقه «
ینبع» به این نام مشهور شده، از غزوات بدون جنگ و درگیری پیامبر (صلیاللهعلیهوآله
وسلّم) به شمار می‌رود.
گفتنی است که ینبع در نه منزلی
مدینه قرار دارد.
پیش از بیان این غزوه باید به این نکته اشاره کرد که با
هجرت مسلمانان از
مکه به مدینه بسیاری از اموال آنان در اختیار
مشرکین مکه به ویژه
قریش قرار گرفت. از این‌رو پیامبر (صلیاللهعلیهوآله
وسلّم) فعالیت‌هایی مبنی بر جبران این خسارت کردند. غزوه ذوالعشیره در این راستا قابل ارزیابی است. جریان بدین صورت بوده که به پیامبر (صلیاللهعلیهوآله
وسلّم) گزارش رسید، کاروان تجارتی مکیان به سمت
شام حرکت کرده و تمام قریش اموال فراوانی در این کاروان دارند. پیامبر (صلیاللهعلیهوآله
وسلّم) برای
مصادره این اموال سپاهی متشکل از ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر تشکیل داد و از مدینه خارج شدند.
این غزوه در شانزدهمین ماه هجرت پیامبر (صلیاللهعلیهوآله
وسلّم) و در ماه
جمادی الثانی اتفاق افتاد.
در طول سفر، «
ابوسلمة بن عبدالاسد مخزومی» جانشین پیامبر (صلیاللهعلیهوآله
وسلّم) در مدینه بود.
پیامبر (صلیاللهعلیهوآله
وسلّم) در طول جنگ
لواء سفید رنگ سپاه را به دست "
حمزه سیدالشهداء" داده بود.
سپاه
اسلام که بیشتر آن را
مهاجران شکل داده بودند، تنها سی
شتر به همراه داشتند.
سرانجام بعد از چند روز مسلمانان به ذوالعشیره رسیدند، ولی جنگی واقع نشد. ظاهراً کاروان تجاری اهل مکه از حرکت
مسلمانان آگاهی یافته‌اند، از این‌رو با سرعت آن منطقه را ترک کرده بودند.
لازم به ذکر است که پیامبر (صلیاللهعلیهوآله
وسلّم) در این منطقه برای
امنیت بیشتر با
بنی‌مدلج و هم‌پیمانانشان از
بنی‌ضمره صلح کردند.
در پایان قابل یادآوری است که اولین بار در این غزوه، پیامبر (صلیاللهعلیهوآله
وسلّم) لقب
ابوتراب را به "
علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام)" داد، موقعی که دید علی (علیه
السّلام) بر روی خاک‌های نرم خوابیده است.
سایت پژوهه برگرفته از «مقاله ذی‌العشیره»، تاریخ بازیابی ۴/۵/۱۳۹۵.
