• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غرد (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




غَرَد (به فتح غین و راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای آواز خواندن پرنده با صدای بلند است. حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف علم خداوند از این واژه استفاده نموده است.



غَرَد (بر وزن شرف) به معنای آواز خواندن پرنده با صدای بلند آمده است. «غَرِدَالطائِرُ غَرَداً: رفع صوتهُ‌ في غنائهِ‌ و طرَّب به» «تغرید» نیز به همان معنا است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره علم خداوند فرموده است: «عَالِمُ السِّرِّ مِنْ ضَمَائِرِ الْمُضْمِرِينَ... وَتَغْرِيدِ ذَوَاتِ الْمَنْطِقِ فِي دَيَاجِيرِ الاَْوْكَارِ.» «دانای نهانهاست راز رازداران را و آواز خواندن پرندگان در تاریکی‌های آشیانه‌ها را» شرح‌های خطبه: ()


این ماده یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۸.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۱۱۷.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۲۶.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۰۳، خطبه ۹۰.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۱۷۸، خطبه ۸۹.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳، خطبه ۹۱.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۹۳، خطبه ۹۱.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۳.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۹۸.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۱۸۱.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۵۲.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «غرد»، ج۲، ص۷۷۸.    






جعبه ابزار