غَبْن (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَبْن (به فتح غین و سکون باء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای گول زدن در معامله، خواه به قیمت کم بخرد و یا به قیمت زیاد بفروشد.
حضرت علی (علیه‌السلام) در
حکمت ۳۷۴ از این واژه استفاده نموده است.
این ماده سه بار در «
نهج‌البلاغه» آمده است.
غَبْن به معنای گول زدن در
معامله، خواه به قیمت کم بخرد و یا به قیمت زیاد بفروشد.
«
غَبنَ فُلاناََ فی البَیع وَ الشّراء: خَدَعه وَ غَلبه.»
«تغابن» بین الاثنین است.
یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در حکمت ۳۷۴ فرموده است:
«وَ التَّقْصيرُ في حُسْنِ الْعَمَلِ إذا وَثِقْتَ بِالثَّوابِ عَلَيْهِ غَبْنٌ، وَ الطُّمَأْنينَةُ إِلَى كُلِّ أَحَد قَبْلَ الاِْخْتِبار عَجْزٌ.» «
تقصیر در عمل خوب بعد از اطمینان به ثواب گول‌زدن خویش است و اعتماد به هر کس قبل از
امتحان زبونی است.»
این ماده سه بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «غبن»، ج۲، ص۷۷۴.
