عيسى عليه‌السلام بنده خدا، پيامبر بنىاسرائيلو از جمله انبیای اولواالعزم، صاحب شرع و كتاب، كلمه خدا، روح الهى، شخصيّتى آبرومند، انسانى صالح و مقرّب درگاه الهى است.
بعضى ولادت حضرت را ۶۵ سال پس از غلبه اسكندر بر سرزمين بابل و ۶ ماه پس از ولادت یحیی علیه‌السلام دانسته‌اند. مادر عيسى عليه‌السلام از ترس پادشاهان بنی‌اسرائیل وى را به مصر منتقل نمود. ايشان حدود ۱۲ سال مخفيانه زندگى كردند. سپس به شام مراجعت نموده، در شهرى به نام ناصره اقامت گزيدند، به همين جهت پيروان وى را نصارا ناميدند. حضرت در ۳۰ سالگى به نبوّت برگزيده شد و مأمور علنى كردن دعوت خود شد و به همين علّت مورد مخالفت شديد یهودیان واقع شد، به گونه‌اى كه درصدد قتل وى برآمدند. خداوند به وسيله جبرئیل، آن حضرت را نجات داد و به آسمان بالا برد. دشمنان شخصى را كه شبيه عيسى عليه‌السلام بود كشتند و به دار آويختند.
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى «عيسى عليه‌السلام»، «مسيح عليه‌السلام»، «كلمه»، «روح»، «عبدالله»، «رسولًا الى بنى‌اسرائيل» و ... استفاده شده است.
