عِلِّیِّینَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عِلِّيّينَ:(الأَبْرارِ لَفي عِلِّيِّينَ) «عِلِّيِّينَ» از مادّه «عُلُوّ» جمع «
عِلِّى» (بر وزن ملّى)
در اصل، به معناى مكان بالا يا اشخاصى است كه در محل بالا مى‌نشينند، و به ساكنان قسمت‌هاى مرتفع كوه‌ها نيز اطلاق شده است، و در اين‌جا جمعى آن را به معناى «برترين مكان
آسمان» يا «برترين مكان بهشت» تفسير كرده‌اند. بعضى نيز گفته‌اند كه ذكر آن به صيغه جمع به خاطر تأكيد است و به معناى «عُلُوٌّ فِى عُلُوٍّ» يعنى «بلندى در بلندى» مى‌باشد.
(كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ) (چنان نيست كه آن‌ها درباره معاد مى‌پندارند بلكه نامه اعمال نيكان در «
عليّين» است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه
عليون به معناى
علوى روى علو ديگر است، و يا به عبارتى ديگر
علوى دو چندان كه با درجات
عالى و منازل قرب به خداى
تعالى منطبق مى‌شود، هم چنان كه گفتيم سجين بر خلاف اين معنا است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «عِلِّیِّینَ»، ص۳۸۷.
