• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عُقْبُول (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: عقبول.


عُقْبُول و عُقْبُوله(به ضم عین و باء) از واژگان نهج البلاغه به معنای جوش و زخمی است که در اثر تب در لب انسان تولید می‌شود و همچنین به بقایای عشق و عداوت و مرض نیز گفته‌ شده است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره ارزاق زمین از این واژه استفاده نموده است.



عُقْبُول و عُقْبُوله به معنای جوش و زخمی است که در اثر تب در لب انسان تولید می‌شود و همچنین به بقایای عشق و عداوت و مرض نیز گفته‌ شده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره ارزاق زمین فرموده است: «قَرَنَ بِسَعَتِهَا عَقَابِيلَ فَاقَتِهَا، وَبِسَلاَمَتِهَا طَوَارِقَ آفَاتِهَا، وَبِفُرَجِ أَفْرَاحِهَا غُصَصَ أَتْرَاحِهَا» یعنی خداوند به وسعت ارزاق شدائد فقر آنها را قرین کرد و به سلامت آنها آفات پیشامدها و به دوری از‌ اندوه جرعه‌های عم و هلاکت را قرین فرمود. (شرح‌های خطبه: ) فرج (بر وزن هنر) جمع فرجه به معنای دوری از غم، «اتراح» جمع ترح (بر وزن شرف) غم و هلاکت.


این ماده یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۳۳.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۴۲۵.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۰۳، خطبه ۹۰.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۷۷، خطبه ۸۹.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۴، خطبه ۹۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۹۳.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۳.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۹۶.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۱۷۳.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۴۳.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۱.    
۱۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۳۲۲.    
۱۳. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۴۲۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عقبول»، ج۲، ص۷۳۳.    






جعبه ابزار