عُطِّلَتْ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عُطِّلَتْ:(وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ) «عُطِّلَتْ» از مادّه
«تعطيل» به معناى رها كردن بدون سرپرست و چوپان است.
منظور اين است كه شدت هول و وحشت آن روز به قدرى است كه هر انسانى نفيس‌ترين اموال خويش را فراموش مى‌كند.
مرحوم «
طبرسی» در «
مجمع البیان» نقل مى‌كند كه
«عُطِّلَتْ» به معناى تعطيل شدن باران آنها است، يعنى در آن روز، ابرها در آسمان ظاهر مى‌شود، اما نمى‌بارد (ممكن است اين ابرها ناشى از گازهاى مختلف يا ابرهاى اتمى و يا توده‌هاى گردوغبار حاصل از متلاشى شدن كوه‌ها در آستانه
قیامت باشد، كه ابرهايى است بدون باران).
(وَ إِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ) (و با ارزش‌ترين اموال به دست فراموشى سپرده شود.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: بعضى
گفته‌اند: عشار جمع عشراء است هم چنان كه نفاس جمع نفساء- زن زائو- است، و عشراء به معناى ماده شتر حامله‌اى است كه ده ماه از حملش گذشته باشد، و هم چنان عشرائش مى‌نامند تا وقتى كه بچه‌اش را بزايد، و چه بسا كه بعد از زائيدن هم آن را عشراء بخوانند، چون چنين شترى از نفيس‌ترين اموال عرب به شمار مى‌رود، و معناى تعطيل شدن عشراء اين است كه در آن روز عرب چنين مال نفيسى را رها مى‌كند، و هيچ چوپان و دشتبانى كه آن را حفظ كند بر آن نمى‌گمارد، و گويا در اين جمله اشاره‌اى به طور كنايه به اين معنا باشد كه همين اموال نفيسى كه مردم در دنيا بر سر آن پنجه به روى هم مى‌كشند، آن روز بى‌صاحب مى‌ماند، كسى نيست كه از آنها استفاده كند، براى اينكه مردم آن روز آن قدر به خود مشغولند كه از هيچ چيز ديگرى ياد نمى‌كنند.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «عُطِّلَتْ»، ص۳۸۴.
