عَیْنَیْن (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَیْنَیْن:
(لَّهُ عَيْنَيْنِ) عَیْنَیْن: به صورت تثنيه آمده و به معنى «دو چشم» است.
خداوند در اين آيه كوتاه به يكى از عظيم‌ترين نعمت‌هاى خود كه نعمت چشم‌هاست اشاره كرده، مى‌فرمايد:
«آيا ما براى اين
انسان دو چشم قرار نداديم؟»
«چشم» مهم‌ترين وسيله ارتباط انسان با جهان خارج است، شگفتی‌هاى چشم به اندازه‌اى است كه به راستى انسان را به خضوع در مقابل خالق آن وامى‌دارد.
طبقات هفت‌گانه چشم كه به نام‌هاى صلبيه (قرنيه) مشيميه،
عنبيه، جلديه، زلاليه، زجاجيه و شبكيه ناميده شده، هركدام ساختمان عجيب، ظريف و شگفت‌انگيزى دارد كه قوانين فيزيكى و شيميايى مربوط به نور و آيينه‌ها به دقيقترين وجهى در آن‌ها رعايت شده، به طورى كه پيشرفته‌ترين دوربين‌هاى دقيق عكاسى در برابر آن موجود بى‌ارزشى است و به راستى اگر در تمام دنيا جز انسان و در تمام وجود انسان جز چشم، چيز ديگرى نبود، مطالعه شگفتی‌هايش براى شناخت
علم و قدرت عظيم
پروردگار كافى بود.
به موردی از کاربرد
عَیْنَیْن در
قرآن، اشاره می‌شود:
(أَ لَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ) (آيا براى او دو چشم قرار نداديم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه نجد به معناى راهى است به سوى بلندى و مراد از نجدين راه خير و راه شر است و اگر راه خير و شر را نجد خوانده، براى اين بوده كه هر دو مستلزم رنج و مشقت است. ولى بعضى از مفسرين آن را به دو پستان مادر تفسير كرده‌اند، كه از ظاهر لفظ به دور است.
(أَ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ)- يعنى آيا بدن او را مجهز به دو دستگاه عكاسى كه همه ديدنى‌ها را ببيند نكرديم؟ تا بدين وسيله آن
علم به ديدنى‌ها با آن وسعت كه دارد برايش حاصل شود.
• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عَیْنَیْن»، ج۴، ص۲۸۵.
