• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عَنْج (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عَنْج (به فتح عین) از واژگان نهج البلاغه به معنای کشیدن و بلند کردن است. حضرت علی (علیه‌السلام) در وصف طاووس از این واژه استفاده نموده است.



عَنْج به معنای کشیدن و بلند کردن آمده است. «عنجه جذبه فرفعه»


امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف طاووس فرموده است: «إذَا دَرَجَ إلَى الاُْنْثَى نَشَرَهُ مِنْ طَيِّهِ، وَسَمَا بِهِ مُطِلاًّ عَلَى رَأْسِهِ كَأَنَّهُ قِلْعُ دَارِيّ عَنَجَهُ نُوتِيُّهُ.» یعنی چون به طرف ماده آید، دم خود را باز می‌کند و آنرا بالا می‌برد و بر سر خود می‌افزاید، گوئی که آن بادبان کشتی است که کشتیبان آن را برافراشته است. (شرح‌های خطبه: )


این ماده یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۵۷.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج،۲ ص۳۱۹.    
۳. زبیدی، مرتضی،‌ تاج العروس، ج۶،‌ ص۱۱۵.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص، خطبه ۱۶۵.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۸۸، خطبه ۱۶۳.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۳۶، خطبه ۱۶۵.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۶۳.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۵۸.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۶۲.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۳۶۹.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۵۴.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۲۶۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عنج»، ج۲، ص۷۵۷.    






جعبه ابزار