عَمَّ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَمَّ:
(عَمَّ یَتَساءَلونَ) عَمَّ: مخفف
«عمّا» و مرکب از
«عن» حرف جرّ و
«ما» استفهامیه است.
(نون در میم
ادغام شده و الف ما هم افتاده و تخفیف پیدا کرده
«عَمَّ» شده است یعنی از چه چیز؟)
در نخستین آیه
سوره نبأ به عنوان یک
استفهام آمیخته با
تعجب می‌فرماید:
«آن‌ها ازچه چیز از یکدیگر
سؤال می‌کنند؟»
(عَمَّ یَتَساءَلونَ) در جمله فوق ممکن است تنها اشاره به
کفار باشد که آن‌ها همواره درباره
معاد از یکدیگر سؤال می‌کردند و این احتمال نیز وجود دارد که منظور از آن سؤال از
مؤمنان باشد و یا سؤال از شخص
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم).
به موردی از کاربرد
عَمَّ در
قرآن، اشاره می‌شود:
(عَمَّ یَتَساءلونَ) (آن‌ها از چه چیز از یکدیگر سؤال می‌کنند؟!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
کلمه
عم مخفف عن ما -از چه است- و حرف الف از کلمه مای استفهامیه حذف شده و این اختصاص به این مورد ندارد، هر جا که حرف جر بر سر مای استفهامیه در آید، الف آن حذف می‌شود، مثلا گفته می‌شود: لم، مم، علی م و الی م که مخفف لما و مما و علی ما و الی ما است.
• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر
لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «
عَمَّ»، ج۳، ص۲۴۹.
