• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عَفْص (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عَفْص (به فتح عین) از واژگان نهج البلاغه به معنای میوه درخت بلوط است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره دنیا از این واژه استفاده نموده است.



عَفْص به معنای میوه درخت بلوط آمده است. واحد آن عفصه است و «عفوصة» به معنای مرارت و تلخی است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره دنیا فرموده است: «ولهى فى عينى أوهى وأهون من عفصة مقرة» «دنیا در چشم من زبون‌تر و خوارتر است از یک میوه تلخ بلوط.» (شرح‌های نامه: )


این ماده فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۳۰.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۱۷۵.    
۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص، نامه ۴۵.    
۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۱۷، نامه ۴۵.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص ۶۵۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۰، ص۱۸۹.    
۷. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۹۴.    
۸. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۶، ص۲۰۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عفص»، ج۲، ص۷۳۰.    






جعبه ابزار