عَبْدَنَا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَبْدَنَا:(فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَ قالُوا) تعبير به
«عَبْدَنَا» (بنده ما)
اشاره به اين است كه، اين قوم مغرور و طغيانگر، در حقيقت با ما طرف بودند، نه با شخص «
نوح».
(كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَ قَالُوا مَجْنُونٌ وَ ازْدُجِرَ) (پيش از آنها قوم نوح پيامبرشان را تكذيب كردند، آرى بنده ما را تكذيب كرده و گفتند: «او ديوانه است.» و با انواع آزارها از ادامه رسالتش بازداشته شد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: به منظور تجليل از آن جناب و تعظيم امر او، و نيز اشاره به اين نكته بود كه برگشت تكذيب او به تكذيب خداى تعالى است، چون او بنده خدا بود و خودش چيزى نداشت، هر چه داشت از خدا بود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «عَبْدَنَا»، ص۳۷۲.
