سالزاد وى به احتمال ۴ يا ۵ ه. ق مى‌باشد. بنابه گزارش يعقوبى، پیامبر صلىاللهعليهوآلهوسلم، پس از شهادت جعفر در جنگ مؤته در سال هشتم ه. ق عون و دو برادرش عبدالله و محمّد را در آغوش گرفت و نوازش كرد.
در گزارش ديگرى آمده است: پيامبر صلىاللهعليهوآلهوسلم، فرزندان او را طلبيد و به آرايشگر دستور داد سر آنها را بتراشد و سپس فرمود: عون در خلقت و اخلاق شبيه من است.
رجزی كه هنگام نبرد مى‌خواند چنين است: انْ تَنْكرونى فانا بنُ جعفر ••• شهيد صدقٍ فى الجنان ازْهَر يَطيرُ فيها بجناحٍ اخْضَر ••• كفى بهذا شرفاً فى المحشر
اگر مرا نمى‌شناسيد، من پسر جعفرم كه از روى صداقت به شهادت رسيد؛و در بهشت پرتوافشان است و با بال سبز پرواز مى‌كند. در قیامت همين شرف مرا بس. برخی رجز فوق را به عون بن عبدالله بن جعفر نسبت داده‌اند.
