عموم ازمانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شمول
حکم نسبت به
زمان‌های مختلف موضوع را عموم ازمانی می‌گویند.
عموم زمانی مفهومی است که شمول آن به حسب
زمان لحاظ شده است. بنابراین، در مواردی که زمان ( محدود یا مستمر ) ظرف برای ثبوت
حکم بر موضوع باشد، عموم زمانی در نفس حکم لحاظ شده است، مثل این که مولا می‌گوید: " یجب الصدق فی الکلام ابدا " یعنی در تمامی افراد زمان، حکم
وجوب صدق محقق است.
دوام و استمرار، در عموم زمانی، یا از تصریح به دوام فهمیده می‌شود مانند " یجب الصدق فی الکلام ابدا "، یا از اطلاق مانند: " تحب الصلاة " که مقتضای اطلاق در قانون گذاری
شرعی، دوام است.
عموم زمانی یا در نفس
حکم، لحاظ می‌شود، مانند موارد قبلی که زمان، ظرف حکم است، یا در موضوع لحاظ می‌گردد به این گونه که
زمان قید موضوع می‌شود به نحو استغراق، یعنی وجود موضوع در هر زمان خاص، مطلوب جداگانه‌ای برای مولا است.
مشكینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۱۷۴-۱۷۶.
ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص۲۵۵.
مكارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۲، ص۱۶۶.
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
