عمرو بن شأس اسدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعرار عمرو بن شاس اسدی (م حدود
۲۰ق)، از
صحابه و شاعران
دوره جاهلی و اسلامی
قرن اول هجری قمری بود. عمرو بن شاس در صدر اسلام به همراه قبیله خود به محضر
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) رسید
و اسلام آورد.
ابوعرار عمرو بن شاس بن عبید بن ثعلبة اسدی اسلمی تمیمی، اهل
حجاز و از
قبیله بنی حارث بن سعد خزیمه اسدی یا
بنی مجاشع بن دارم بود
و در صدر اسلام به همراه قبیله خود به محضر پیامبر اکرم (صلیاللهعلیه
وآلهوسلّم) شرفیاب شد
و اسلام آورد
و از شاعران دوره جاهلی
و اسلامی به شمار می‌آید.
ابوعرار از صحابه رسول خدا (صلیاللهعلیه
وآلهوسلّم) بود که از آن حضرت روایت کرده
و عبدالله بن نیار نیز از وی روایت نقل کرده است.
عمرو در
صلح حدیبیه نیز شرکت داشته است.
گفتنی است
ابن سلاّم برخلاف
مرزبانی،
وی را از فحول شعرا دانسته است.
عمرو در سال
۱۶ق در
جنگ قادسیه شرکت کرد
و در این خصوص اشعاری
نیز سرود.
او را فردی صاحب
قدر و منزلت و شرافت در بین قوم خود
و فردی شجاع
و اهل خیر
توصیف کرده‌اند. ابوعرار می‌گوید: در سفری که با
امام علی بن ابی طالب (علیه‌السّلام) به
یمن داشتیم، احساس کردم از سوی علی (علیه‌السّلام) بر من ظلمی شد. وقتی به
مدینه بازگشتم، در مسجد به مردم اظهار کردم. این خبر به گوش پیامبر (صلیاللهعلیه
وآلهوسلّم) رسید. روزی در نماز رسول خدا (صلیاللهعلیه
وآلهوسلّم) شرکت کردم، حضرت به من خیره شد
و فرمود: یا عمرو بن شاس، قد آذیتنی. قلت: اعوذ بالله ان اوذیک. قال: انه من آذی علیا فقد آذانی.
سرانجام در سال ۲۰
یا
۳۰ق درگذشت. شعرهای او را
ابوسعید سکری،
اصمعی و ابن حبیب جمع‌آوری کرده‌اند.
• پژوهشگاه فرهنگ
و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۷۶، برگرفته از مقاله «عمرو اسدی».
