عمره مبتوله
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عمره ،
زیارت خانه خدا و از شكوهمندترين مراسم
و اعمالي است كه همه ساله ميليون ها دل باخته كعبه ، از ديار خود عاشقانه به سويش پر مي كشند تا با انجام آن ، هر يك به ميزان آگاهي
و شعور خويش ، بهره اي برگيرند
و قلب خود را از عشق
و محبت خدا لبريز كنند .
«
عمره » ، در لغت به معناي زيارت است
و آن از «
عماره » گرفته شده ؛ زيرا
زائر بیت الله به وسيله زيارت خانه ، سبب آباداني آن جا مي شود .
و در اصطلاح فقهي ، نام
مناسک و اعمال مخصوصي است كه در ميقات
و نيز در مكه انجام مي گيرد .
عمره دو قسم است : ۱
. عمره تمتّع ۲ .
عمره مفرده ( مبتوله ) .
مبتوله در لغت
مرحوم
طریحی در ذيل ماده « بَتَلَ » آورده است :
« والمبتول ، المقطوع
و منه الحجّ المبتول
و العمرة المبتولة ،
و في الحديث ؛
العمرة المبتولة علي صاحبها طواف النساء » .
« مبتول به معناي جدا شده
و تنها مانده است
و از همين باب است گفته مي شود : «
حج مبتول » ،
و «
عمره مبتوله » .
و در حديث آمده است : كسي كه
عمره به تنهايي انجام دهد ، بايد
طواف نساء هم به جا آورد . »
زبيدي مي گويد : «
و التبتّل : التفّرد » .
بنابراين ، روشن شد كه «
عمره مبتوله » همان
عمره است كه به تنهايي
و بدون
حج انجام مي شود
و از همين رو است كه به آن ، «
عمره مفرده » مي گويند .
۱ .
عمره مفرده به صورت مستقل از
حج انجام مي گيرد ولي
عمره تمتّع را بايد با
حج به جا آورد ؛ بدين ترتيب كه نخست
عمره تمتع و پس از آن
حج به جا آورده مي شود .
۲ .
عمره تمتع
طواف نساء ندارد
و در
عمره مفرده واجب است به جا آورده شود .
۳ . در
عمره مفرده ، زائر ( مرد ) مُخَيَّر است پس از سعي ، ميان حلق
و تقصير
و در
عمرة تمتّع ، همه بايد تقصير كنند .
۴ .
عمره تمتّع
و حج ، دريك سال با هم انجام مي شود ولي
عمره مفرده چنين نيست .
۵ .
عمره تمتع را در طول سال تنها يك بار ، در ماه هاي
حج به جا مي آورند ولي
عمره مفرده را در تمام سال مي توان انجام داد .
اما بهترين وقتِ آن در ماه رجب است كه روايات زيادي در فضيلت
و برتري آن وارد شده است .
از اين عبادت
و عمل معنوي ، در
قرآن کریم و روايات اهل بيت (عليهم السلام) با تعابير
و عبارات گوناگون ياد شده است :
• با تعبير «
عمره » : وَأَتِمُّوا الْحَجَّ
وَالْعُمْرَةَ للهِِ . . . .
• با تعبير «
اعتمر » : إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللهِ فَمَنْ
حَجَّ الْبَيْتَ أَوْ
اعْتَمَرَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِ . . . .
الف )
عمره :
• عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (عليه السلام) « أَنَّهُ سُئِلَ أَيُّ
الْعُمْرَةِ أَفْضَلُ ؛
عُمْرَةٌ فِي رَجَب ، أَوْ
عُمْرَةٌ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ ؟ فَقَالَ : لاَ بَلْ
عُمْرَةٌ فِي شَهْرِ رَجَب أَفْضَلُ » .
« از
امام صادق (علیه السلام) سؤال شد كدام
عمره فضيلت بيشتري دارد است ؛
عمره رجبيه يا
عمره ماه رمضان ؟ حضرت فرمودند : خير ، بلكه
عمره در
ماه رجب برتر
و افضل است » .
ب )
عمره مفرده
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (عليه السلام) قَالَ : «
الْمُعْتَمِرُ عُمْرَةً مُفْرَدَةً إِذَا فَرَغَ مِنْ طَوَافِ الْفَرِيضَةِ وَصَلاَةِ الرَّكْعَتَيْنِ خَلْفَ الْمَقَامِ وَالسَّعْيِ بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ حَلَقَ أَوْ قَصَّر » .
امام صادق (عليه السلام) فرمودند : « كسي كه
عمره مي گزارد ، هنگامي كه از
طواف واجب و نماز طواف دو ركعتي پشت مقام
و سعی بین صفا و مروه فارغ گرديد ، مي تواند حلق كند يا تقصير كند . »
ج )
عمره مبتوله
عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ
عَمَّار ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (عليه السلام) قَال : « وَسَأَلْتُهُ عَنِ
الْعُمْرَةِ الْمَبْتُولَةِ فِيهَا الْحَلْقُ ؟ قَالَ : نَعَمْ ، وَقَالَ : إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلّي الله عليه وآله وسلّم ) قَالَ : فِي
الْعُمْرَةِ الْمَبْتُولَةِ : اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُحَلِّقِينَ ، فَقِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ
وَ لِلْمُقَصِّرِينَ ؟ فَقَالَ : اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُحَلِّقِينَ فَقِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَلِلْمُقَصِّرِينَ ؟ قَالَ : وَلِلْمُقَصِّرِينَ » .
معاویة بن عمار گويد ، از امام صادق (عليه السلام) پرسيدم : در
عمره مبتوله
حلق هم هست ؟ حضرت فرمود : آري . پيامبر خدا (صلّي الله عليه وآله وسلّم ) در
عمره مبتوله فرمودند : پروردگارا ! حلق كنندگان را بيامرز . سؤال شد : تقصير كنندگان هم ؟ پيامبر (صلّي الله عليه وآله وسلّم ) فرمودند : خدايا ! تقصيركنندگان را هم بيامرز . »
در اين روايت از
عمره مفرده با تعبير «
عمره مبتوله » ياد شده است . از اين روايت همچنين استفاده مي شود كه حلق در
عمره مفرده براي مردان افضل
و برتر است .
مرحوم شيخ طوسي : « المبتولة : المقطوعة ؛
و المراد ، المقطوعة عن الحج ، أي المفردة » ؛ « مبتوله به معناي جدا شده است
و مقصود از آن ،
عمره اي است كه از
حج جدا باشد ؛ كه همان مفرده است .
علامه حلی ( رحمه الله ) : «
و أما
العمرة فهي في اللغة عبارة عن الزيارة ،
و في الشرع عبارة عن زيارة البيت الحرام لأداء مناسك عنده » ؛ «
عمره ، در لغت به معناي زيارت است
و در شرع مقدس عبارت است از زيارت بيت الله الحرام به منظور اداي مناسك
عمره در بيت الله الحرام . »
محقق نراقي ( رحمه الله ) : « والمراد
بالعمرة المبتولة ، المفردة » ؛ « مقصود از
عمره مبتوله ،
عمره مفرده است . »
با پژوهش
و بررسي كه انجام گرفت ، در كتب لغت
و منابع اهل سنت ، از «
عمره مبتوله » مطلبي نيافتيم . بنابراين ، در روايات آن ها به
عمره مبتوله اشاره نشده
و كتب فقهي شان به اين موضوع نپرداخته اند .
بنابر اين ، اكثر علماي اهل سنت در كلمات خود از اين عمل ، با عنوان «
عمره » ياد كرده اند
و در كلمات
و كتب فقهي بعضي ، «
عمره مفرده » آمده است .
آیا
عمره مبتوله واجب است ؟ دیدگاه های مختلفی در این زمینه مطرح شده است.
الف ) نظريه فقهاي شيعه
دانسته شد كه مقصود از «
عمره مبتوله » همان «
عمره مفرده » است ؛ اكنون پرسش اين است كه آيا اين
عمره واجب است يا خير ؟
مشهور ميان فقهاي شيعه ، عدم وجوب
عمره مفرده ( بلكه استحباب آن ) است ؛ به ويژه براي كسي كه توان
و استطاعت انجام
عمره مفرده را دارد
و براي رفتن به
حجّ تمتّع مستطیع نيست .
البته اين نوع از
عمره ، در مواردي واجب مي شود ؛ مانند نذر ، قسم ، عهد
و . . .
همچنين بر كسي كه تصميم دارد وارد مكه شود . داخل شدن به
مکه ، بدون
احرام ، حرام است . پس لازم است شخص عازم به مكه ، با احرام باشد
و يكي از مواردي كه انسان بايد محرم شود ، زمان انجام
عمره مفرده است .
در ميان فقهاي شيعه هستند كساني كه قائل به وجوب
عمره مفرده ـ براي كسي كه مي تواند آن را انجام دهد ـ شده اند ؛ از جمله آن ها است :
ابوالصلاح حلبی : «
العمرة المبتولة واجبة علي أهل مكة
و حاضريها مرّة في
العمر » .
[۱۷] آية الله مكارم شيرازي : اشخاصي كه از مكه شانزده فرسنگ شرعي دور باشند ، اگر استطاعت براي
عمره داشته باشند
و براي
حج نداشته باشند ، به
احتیاط واجب عمره مفرده انجام دهند .
[۱۸] آیة الله صانعی : كسي كه به عنوان نيابت رفت به مكه
و خودش
حج واجب به جا نياورد ، استطاعت براي
عمره مفرده دارد ، وجوب اتيان آن ، بعد از عمل نيابت ، خالي از وجه نمي باشد .
[۱۹] ب ) علماي عامه ( اهل سنت ) :
ميان مذاهب چهارگانه اهل سنت ، در وجوب يا عدم وجوب
عمره اختلاف است ؛ بعضي اعتقاد به وجوب آن دارند
و بعضي ديگر سنت دانسته
و جزو مستحبات شمرده اند :
شافعي : از
شافعی در باره
عمره دو قول نقل شده است كه صحيح تر آن ، نظريه وجوب
عمره است
و از اين جماعت ، كساني كه قائل به وجوب
عمره مفرده هستند ، در طول
عمر ، فقط يكبار واجب مي دانند .
شافعي در كتاب « الأمّ » مي گويد : « والذي هو أشبه بظاهر القرآن
و أولي بأهل العلم عندي . . . أن تكون
العمرة واجبة » ؛
« آنچه كه به ظاهرِ قرآن شبيه تر
و نزد اهل علم بهتر
و برتر است ،
عمره واجب مي باشد . »
حنفي : انجام يكبار
عمره مفرده ،
سنت مؤکد است ؛ يعني اگر انسان در طول عمرش تنها يك بار
عمره مفرده بگزارد ، به
سنت عمل كرده است . »
مالکی :
عمره مفرده واجب نيست .
حنبلی :
عمره گزاري ( يكبار در طول
عمر ) واجب است .
عمره بر مردم مكه واجب نيست ،
عمره آنان همان انجام طواف است .
سلفی ها : گزاردن
عمره ( يكبار در طول
عمر ) بر اهالي مكه
و ديگران واجب است
و براي كسي كه داخل حرم است ، احرام
عمره او بايد از اَدني الحلّ باشد ؛ مانند
تنعیم ،
جعرانه و . . . .
كساني كه براي
عمره مفرده ، به مكه مي روند ، نمي توانند بدون احرام از ميقات بگذرند
و در صورت عبور ، واجب است به ميقات برگردند
و از آنجا مُحرم شوند . اگر ممكن نشد ، از همان جايي كه هستند مُحرم شوند .
فقهاي شيعي : ميقات
عمره مفرده را ، براي كساني كه در
مکه مکرمه هستند ، ادني الحل مي دانند .
ادنی الحل به مكاني گفته مي شود كه مرز ميان حرم
و بيرون حرم است ؛ مانند :
حدیبیه و تنعيم .
شافعي ( در كتاب الأمّ ) : « ميقات
العمرة و الحجّ واحد » ؛ « ميقات
عمره و حج يكي است . »
حنفي : كسي كه اراده
و تصميم انجام
عمره را دارد
و از ميقات عبور مي كند ، بايد از ميقات محرم شود
و اگر داخل مكه است ، از حِلّ ( خارج حرم ) مُحرم گردد .
حنبلي : ميقات كساني كه پيش از ميقات
و در خارج حرم زندگي مي كنند ،
مواقیت چهارگانه ذوالحُلیفه ،
جُحفه ، قَرْن ( المنازل )
و یَلَملَم است
و اشخاصي که زندگي شان در حرم است ، ميقات آن ها براي احرام
عمره ، حِلّ ( خارج حرم ) است نه حرم .
مالكي : ميقات مكاني
عمره ، مانند ميقات
حج است ، جز كسي كه در مكه است ـ يعني از اهالي مكه يا غريب باشد ـ ميقات
عمره او حلّ ( خارج حرم ) است
و افضل آن است كه از
جِعرانه براي
عمره مفرده مُحرم شود .
سلفي :
میقات عمره كسي كه در مكه است ، حِلّ مي باشد
و نزديكترين حِلّ ( خارج حرم ) به مكه مكرمه ، تنعيم است
و ميقات كسي كه قبل از مواقيت چهارگانه است
و قصد انجام
عمره دارد ، همان مواقيت معروف مي باشد .
الف ) زمان
و ايام
عمره مفرده
فقها
و مراجع عظام شيعه ، تمام روزهاي سال را براي انجام
عمره مفرده جايز مي دانند . البته در موسم
حج ، حاجي تا مناسك
حج خود را به پايان نرساند ، نمي تواند
عمره مفرده به جا آورد .
علامه حلّي ( رحمه الله ) : « أمّا
العمرة المبتولة ، فيجوز في جميع أيّام السَّنة » ؛ «
عمره مفرده در تمام روزهاي سال جايز است . »
ب ) ماه رجب ، وقت فضيلت
عمره مفرده
به اعتقاد فقهاي شيعه ، افضل اوقات
و بهترين ايام گزاردن
عمره كه ثواب بيشتري دارد ،
عمره رجبيه است .
ابوالمکارم ابن زهره گفته است : «
و أفضل الشهور للاعتمار ، رجب » ؛ « بهترين ماه ها براي گزاردن
عمره ، ماه رجب است . »
• معاوية بن
عمار از امام صادق (عليه السلام) نقل كرده كه فرمود :
«
المعتمر ،
يعتمر في أيّ شهور السنة شاء ،
و أفضل
العمرة ،
عمرة رجب » .
«
عمره گزار در هر ماه از سال مي تواند
عمره انجام دهد
و افضل
عمره ها ،
عمره رجب است . »
• زراره از امام باقر (عليه السلام) نقل مي كند كه حضرت فرمودند :
« بهترين
عمره ،
عمره اي است كه در ماه رجب انجام شود . »
از امام صادق (عليه السلام) پرسيدند :
« أيّ
العمرة أفضل ،
عمرة في رجب أو
عمرة في شهر رمضان ؟ فقال : لا ، بل
عمرة في رجب أفضل » .
« فضيلت كدام
عمره بيشتر است ،
عمره ماه رجب يا
عمره در ماه رمضان ؟ حضرت در پاسخ فرمودند : نه ، بلكه
عمره در ماه رجب افضل است . »
حضرت صادق (عليه السلام) در روايتي دايره
عمره رجبيه را وسيع بيان فرموده ؛ بدين صورت كه : « اگر شخصي در ماه رجب مُحرم شود
و در ماه شعبان اعمال
عمره را پايان دهد ،
عمره اش
عمره رجبيه است ؛
و اگر در غير ماه رجب مُحرم شود
و طواف
عمره را در ماه رجب انجام دهد ، باز
عمره او
عمره رجبيه خواهد بود . »
محقق بحرانی ( رحمه الله ) پس از آن كه درباره فضيلت
عمره مبتوله ( مفرده ) سخن به ميان مي آورد
و روايات ويژه اين باب را ذكر مي كند ، اينگونه ادامه مي دهد :
«
و يكفي في كونها رجبية حصول الهلال بها في رجب
و إن وقعت الأفعال في شعبان » .
« براي درك
عمره رجبيه ، كافي است در لحظات آخر ماه رجب محرم شود ، اگر چه اعمال ديگر
عمره را در ماه شعبان انجام دهد . »
تكرار
عمره ، همانند انجام يكبار آن ، مستحب است ؛ ليكن ميان فقها ، در مقدار فاصله بين دو
عمره اختلاف است . كساني مانند حضرت امام خميني (قدّس سرّه) قائل به فاصله ۳۰ روز هستند
و در كمتر از آن تكرار
عمره بايد به قصد رجاء باشد .
برخي قائل به فاصله يك ماه قمري مي باشند ؛ به طوري كه اگر يك
عمره را در آخر يك ماه
و عمره ديگر را در اولِ ماهِ بعد انجام دهد ، صحيح است . بعضي ديگر فتوا به جواز تكرار آن در هر ۱۰ روز داده اند
و ديگر فقيهان ،
عمره گزاري در هر روز را جايز مي دانند .
مرحوم ابوالصلاح حلبي ، در كتابش ( كافي ) ، دعاي ويژه احرام
عمره مفرده را آورده است كه آن را در جاي ديگر نيافتم ؛ گفتني است دعاهايي كه در مناسك
و رساله هاي
حج و عمره آمده ، تنها دعاي احرام
حج است
و از دعاي احرام
عمره مفرده ذكري به ميان نيامده است : « اللَّهُمَّ إِنِّي أُرِيدُ
الْعُمْرَةَ فَيَسِّرْهَا لِي وَأَعِنِّي عَلَي أَدَائِهَا فَإِنْ عَرَضَ لِي عَارِضٌ يَحْبِسُنِي فَحُلَّنِي حَيْثُ حَبَسْتَنِي لِقَدَرِكَ الَّذِي قَدَّرْتَ عَلَيَّ . أَحْرَمَ لَكَ شَعْرِي وَبَشَرِي مِنَ النِّسَاءِ وَالطِّيبِ وَالصَّيدِ وَمِنْ كُلِّ مَا يَحْرُمُ عَلَي الْمُحْرِمِينَ . أَبْتَغِي بِذَلِكَ وَجْهَكَ وَالدَّارَ اْلآخِرَةَ » .
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
