• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عمر بن خطاب (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


از اعلام و شخصیت‌هایی که در آیات قرآن به آنان اشاره شده، «عمر بن خطّاب» است.


عمر بن خطّاب بن نفيل بن عبدالعزّى‌ از قریش و تيره بنى‌ عَدىّ بن كعب‌
[۱] ابن حزم، علی بن احمد، جمهرة انساب‌ العرب، ص ۱۵۱.    
[۲] ابن اثیر، علی بن محمد، اسد الغابه فیمعرفة الصحابه، ج ۴، ص ۱۳۸ و ۱۴۴.    
بود. در دوران او فتوحات بسيارى از جمله شام، عراق و مصر اتّفاق افتاد.
[۳] ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج ۳، ص ۱۱۴۵.    
برخى مفسّران، آيه ۱۵۵ آل عمران
[۴] آل عمران/سوره۳، آیه۱۵۵.    
را به نقل از خود عُمر، درباره فرار وى از غزوه احُد دانسته‌اند كه بر اثر برخى وسوسه‌هاى شيطانى ميدان رزم را خالى كرد.
[۵] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج ۷، ص ۳۲۷.    
[۶] آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج ۴، ص ۹۹.    
نيز آيه ۲ حجرات
[۷] حجرات/سوره۴۹، آیه۲.    
هنگامى نازل شد كه بين عمر و ابوبکر مشاجرات سختى در محضر رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله اتّفاق افتاد و با نزول آيه، آنان از اين عمل نهى شده، حتّى تهدید به حبط و تباهى اعمال شدند.
[۸] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج ۲۲، ص ۲۸۰.    
همچنين گفته شده آيه ۹۱ مائده
[۹] مائده/سوره۵، آیه۹۱.    
در پى سؤال عمر از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله درباره خمر نازل شده كه خمر و قمار را پليد دانسته، مؤمنان را از آن برحذر داشته است.
[۱۰] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج ۱۰، ص ۵۶۶.    


۱. ↑ ابن حزم، علی بن احمد، جمهرة انساب‌ العرب، ص ۱۵۱.    
۲. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، اسد الغابه فیمعرفة الصحابه، ج ۴، ص ۱۳۸ و ۱۴۴.    
۳. ↑ ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج ۳، ص ۱۱۴۵.    
۴. ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۱۵۵.    
۵. ↑ طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج ۷، ص ۳۲۷.    
۶. ↑ آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج ۴، ص ۹۹.    
۷. ↑ حجرات/سوره۴۹، آیه۲.    
۸. ↑ طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج ۲۲، ص ۲۸۰.    
۹. ↑ مائده/سوره۵، آیه۹۱.    
۱۰. ↑ طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج ۱۰، ص ۵۶۶.    


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۱، ص۲۲۳، برگرفته از مقاله «عمر بن خطّاب».    


رده‌های این صفحه : شخصیت های قرآنی | عمر بن خطاب | موضوعات قرآنی
جعبه ابزار