• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عمر اللّه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عَمْرُ الله (به فتح عین و ضم راء) از واژگان نهج البلاغه قسم است به خدا یعنی سوگند به دوام و بقاء خدا و آن. حضرت علی (علیه‌السلام) در خطبه شقشقیّه از این واژه استفاده نموده است.



عَمْرُ اللهِ به معنای قسم است به خدا یعنی سوگند به دوام و بقاء خدا و آن.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در خطبه شقشقیّه فرموده است: «فَمُنِيَ النَّاسُ لَعَمْرُ اللهِ ـ بِخَبْط وَشِمَاس، وَتَلَوُّن وَاعْتِرَاض» «به خدا سوگند مردم مبتلا شدند به سرکشی و انحراف و دگرگونی و رفتن در غیر راه راست.» (شرح‌های خطبه: ) «لعمری» را قسم به حیاتم یا قسم به دینم معنا کرده‌اند، چنانکه در جاهای متعدد در «نهج» آمده است.


این ماده چند بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۵۰.    
۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۳، خطبه ۳.    
۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۲۸، خطبه ۲۸.    
۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۹، خطبه ۳.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۹.    
۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۰۳.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۱۷.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۳۴۷.    
۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۳، ص۶۹.    
۱۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۱۷۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عمر الله»، ج۲، ص۷۵۰.    






جعبه ابزار