علی‌اکبر بن اسداللّه احتشامی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی‌اکبر بن اسداللّه احتشامی اصفهانی، از فضلاء و ادبای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است.
علی‌اکبر احتشامی فرزند اسداللّه بیگ، از فضلاء و ادبای قرن چهاردهم هجری در
اصفهان بوده است. او در ۱۸
شعبان ۱۲۹۱ق در شیراز متولّد شد. خاندانش از خانواده‌های قدیم خوراسکان بودند. پدرش که در دستگاه والی فارس (
حسام‌السلطنه) به نظامی‌گری می‌پرداخت، عاقبت به اصفهان آمده و در خوراسکان ساکن شد. این
شعر از اوست:
"اوّل فصل بهار است مه فروردین ••• گشته زمرّدنما، سبزه به روی زمین"
"قطره باران ز شب، در اوّل آفتاب ••• زباد موج آورد، به سبزه گندمین".
صاحب عنوان پس از طی دروس مقدماتی به
مدرسه کاسه‌گران رفته و ادامه تحصیل داد و در اوایل جوانی به خدمت
ظل‌السلطان درآمد. چندی بعد از آن کار کناره گرفت و دندان‌پزشکی آموخت و از وزارت فرهنگ و صنایع مستظرفه مدرک دریافت کرد. او گاهی
شعر می‌سرود. همسرش قدسیه احتشامی نیز از شعرای آن عهد بوده است.
سرانجام در ۲۶ بهمن ۱۳۳۱ش وفات یافته و در تکیه میر واقع در
تخت فولاد اصفهان مدفون شد.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۲۳.
