علیرضا شفیعی فاتحی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علیرضا شفیعی فاتحی اصفهانی، از شعراء و خطبای معاصر اصفهان بوده است.
میرزا علیرضا شفیعی متخلّص به «فاتحی» فرزند شیخ محمّدحسین (معروف به «گل و بلبل»)، از شعراء و خطبای معاصر
اصفهان بوده است. در سال ۱۲۸۹ش در اصفهان متولّد گردیده و مدتی در مدارس جدید تحصیل نمود و کمی از علوم قدیمه را خواند. او روزگار به آموزگاری می‌گذراند و در مواقع فراغت
روضه می‌خواند. شاعر خوش‌طبعی بود و اشعارش عموما فکاهی بود. این شعر از اوست:
"یا رب نشود کسی دچار زن بد ••• چون کس نبود بَتَر زِ مار و زن بد"
"روزی دو سه بار می‌کشد شوهر خویش ••• مردن به از اینکه زیر بار زن بد".
این کتاب‌ها از آثار اوست:
۱. «حقیقت گوئی فاتحی» در سال ۱۳۳۳ش به طبع رسیده است؛
۲. «تعلیمات دینی منظوم یا سرود مذهبی»؛
۳. «ضیاء الابصار» در حالات
ائمه اطهار (علیهم‌السلام)؛
۴. «تذکره المراثی»؛
۵. «لبخند فاتحی» که در سال ۱۳۴۲ش چاپ شده است.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۶۱.
