• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علی بن میمون صائغ

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابوالحسن علی بن میمون صائغ کوفی، از اصحاب امام باقر، امام صادق و امام کاظم (علیهم‌السّلام) و از امام سجاد، امام صادق و امام کاظم (علیهم‌السّلام) روایت نقل کرده است. برخی رجالیان روایات وی را مورد اعتماد ندانسته و برخی دیگر بنا به دعای امام صادق (علیه‌السّلام) در حق وی، روایات ایشان را قابل قبول دانسته‌اند.


ابوالحسن علی بن میمون صائغ کوفی، ملقب به ابوالاکراد، از اصحاب امام باقر، امام صادق
[۱] برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۱۶.    
[۲] برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۲۵.    
و امام کاظم (علیهم‌السّلام) بود
[۳] حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۴۲.    
و از امام سجاد،
[۴] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۲۲۲.    
امام صادق و امام کاظم (علیهم‌السّلام) روایت کرده و محدثانی چون عبیس بن هشام
[۵] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۷۲.    
و حسن بن محمد بن سماعه (م ۲۶۳ق) از او روایت نمودند.
[۶] شیخ طوسی، الفهرست، ص۹۴.    
ابن داود بعضی از روایات نقل شده از ابوالحسن را قابل اعتماد ندانسته است،
[۷] حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۴۲.    
ولی بیشتر رجال‌نویسان بنا به دعای امام صادق (علیه‌السّلام) در حق وی،
[۸] کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۳۶۶.    
روایات ایشان را قابل قبول دانسته‌اند. ابوالحسن ظاهراً عمر طولانی داشت و زمان امام رضا (علیه‌السّلام) را نیز درک کرد،
[۹] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۲۲۴.    
ولی اینکه تا قرن سوم زنده بوده باشد، اطلاع نداریم. کتاب الحدیث اثر برجای مانده از اوست.
[۱۰] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۵۱.    
[۱۱] شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۱۲۹.    
[۱۲] شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۲۴۳.    
[۱۳] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۶۰۵.    
[۱۴] حلی، خلاصة الاقوال، ص۱۸۰.    
[۱۵] تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۷، ص۵۹۲.    
[۱۶] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۰، ص۴۱۵.    
[۱۷] عاملی، حسن بن زین‌الدین، التحریر الطاووسی، ص۳۵۰.    
[۱۸] قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۴، ص۲۳۱.    
[۱۹] حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۳، ص۳۰۶.    
[۲۰] مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۱۲۸.    


۱. ↑ برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۱۶.    
۲. ↑ برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۲۵.    
۳. ↑ حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۴۲.    
۴. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۲۲۲.    
۵. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۷۲.    
۶. ↑ شیخ طوسی، الفهرست، ص۹۴.    
۷. ↑ حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۴۲.    
۸. ↑ کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۳۶۶.    
۹. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۲۲۴.    
۱۰. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۵۱.    
۱۱. ↑ شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۱۲۹.    
۱۲. ↑ شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۲۴۳.    
۱۳. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۶۰۵.    
۱۴. ↑ حلی، خلاصة الاقوال، ص۱۸۰.    
۱۵. ↑ تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۷، ص۵۹۲.    
۱۶. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۰، ص۴۱۵.    
۱۷. ↑ عاملی، حسن بن زین‌الدین، التحریر الطاووسی، ص۳۵۰.    
۱۸. ↑ قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۴، ص۲۳۱.    
۱۹. ↑ حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۳، ص۳۰۶.    
۲۰. ↑ مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۱۲۸.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۴۳، برگرفته از مقاله «علی صائغ».


رده‌های این صفحه : اصحاب امام باقر | اصحاب امام صادق | اصحاب امام کاظم | راویان از امام سجاد | راویان از امام صادق | راویان از امام کاظم | راویان شیعه قرن2(قمری) | شخصیت‌های قرن 2 (قمری) | مؤلفان شیعه قرن 2 (قمری)
جعبه ابزار