علی بن محمد برقی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابومحمد علی بن محمد برقی (م
۲۴۵ق)، از شعرای مدح کننده
اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) در
قرن سوم هجری قمری بود.
ابومحمد علی بن محمد بن عمار برقی، از شعرایی بود که در وصف اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) آشکارا قصاید نیکویی می‌سرود. او را بیشتر به خاطر
قصیده نونیه می‌شناسند، زیرا وی نزد
متوکل عباسی (خلافت ۲۳۲-۲۴۷ق) رفت و این قصیده را که در مدح و ستایش اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) بود، برای او خواند. متوکل غضبناک شد و دستور داد تا زبان این شاعر را قطع کنند و دیوانش را آتش بزنند و او به واسطه اینکه زبانش را قطع کردند، چند روزی بیشتر زنده نماند و در سال ۲۴۵ق درگذشت.
ابن شهر آشوب نیز به ابیاتی از این شعر اشاره کرده است.
برقی صاحب دیوان شعری بوده که از بین رفته است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۳۱، برگرفته از مقاله «علی برقی».
