علی بن حسین رازی

ابوالحسن علی بن حسین رازی (حدود ۲۱۰-۲۹۱ق)، از راویان اهل‌سنت قرن سوم هجری قمری بود.

فهرست مندرجات

۱ - معرفی اجمالی

ابوالحسن علی بن حسین بن جنید رازی نخعی مالکی، تاریخ دقیق ولادت وی معلوم نیست. ابن عمار می‌نویسد: وی به هنگام مرگ هشتاد و‌ اندی سال داشت. با توجه به این نکته و سال وفات وی می‌توان ولادت او را در حدود ۲۱۰ق تخمین زد. وی جهت تحصیل و استماع حدیث به بلاد مختلف اسلامی همانند جزیره، دمشق، حجاز، مصر و کوفه مسافرت کرد و از افرادی چون ابوجعفر نفیلی، صفوان بن صالح، ابومصعب زهری و مالک بن انس حدیث شنید و در علم حدیث و رجال و جرح و تعدیل اشخاص مهارت پیدا کرد. علمای اهل‌سنت او را محدثی ثقه و راستگو دانسته و به‌جهت اینکه احادیث مالک را جمع می‌کرد، مالکی نامیده‌اند. کسانی چون عبدالرحمان بن ابی حاتم، احمد بن اسحاق صبغی و اسماعیل بن نجید از او روایت نقل کرده‌اند. رازی در پایان سال ۲۹۱ق و به نقلی در سال ۲۸۸ق در شهر ری از دنیا رفت. اثر او مجموعه احادیث مالک است که گردآوری کرد.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۳، ص۳۸۵.
۲.	↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۲، ص۲۰۸.
۳.	↑ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۴۱، ص۳۵۶.
۴.	↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۷، ص۷۲.
۵.	↑ ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۶، ص۱۷۹.
۶.	↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، طبقات الحفاظ، ص۲۹۷.
۷.	↑ ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۲، ص۱۷۷.
۸.	↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۴۲۰.

۳ - منبع