علی بن جعفر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
على بن جعفر الصادق، فرزند
امام جعفر صادق (علیه‌السلام)، برادر كوچک
امام موسی کاظم (علیه‌السلام) و از اصحاب و یاران امام موسى كاظم،
امام رضا،
امام جواد و
امام هادی (عليهم‌السلام) و از علما و راویان
قرن دوم هجرى بود.
او پنج امام شیعه را درک کرده و از سه امام هم
روایت نقل کرده است. کتاب
مسائل علی بن جعفر، تنها کتابی است که از ایشان به دست ما رسیده است.
![مرقد علی بن جعفر]()
على بن جعفر در نوجوانى پدر خود را از دست داد و در حمايت برادر خود قرار گرفت و معارف اسلام را از او فرا گرفت.
نسبت ايشان را على بن جعفر
عريضى مى‌گويند. «
عريض» نام محله‌اى در اطراف
شهر مدینه است كه ايشان و فرزندانش در آنجا زندگى مى‌كرده‌اند و
سادات عریضی از طريق وى به امام جعفر صادق (عليه‌السلام) منسوب مى‌شوند.
على بن جعفر از ياران باوفاى
امام موسی کاظم،
امام رضا،
امام جواد و
امام هادی (عليهم‌السلام) بود. وى پيوسته در خدمت امام موسى كاظم (عليه‌السلام) بود و در سفرهاى متعددى نيز در كنار ايشان بوده و علوم فراوانى را از آن حضرت فرا گرفته و محرم اسرار و حافظ اموال آن حضرت به شمار مى‌رفت.
در زمان
امامت امام رضا (عليه‌السلام) همانند سدى آهنين در برابر«
واقفیه» كه يک فرقه انحرافى بودند
ايستاد و از امام رضا (عليه‌السلام) حمايت كرد.
در زمان
امامت امام جواد (عليه‌السلام) در حالى كه پيرمردى سالخورده بود به استقبال امام جواد مى‌رفت در حالى كه آن حضرت كودكى خردسال بود و بعد از احترام فراوان كفش‌هاى آن حضرت را آماده مى‌نمود و وقتى مورد
اعتراض واقع مى‌شد استناد به امامت و افضليت آن حضرت مى‌نمود.
على بن جعفر در سال ۲۰۳ هجرى همراه برادرش
محمد بن جعفر (عليه‌السلام) در قيام «
طالبیین» شركت كرد و جنگ سختى ميان آنان و
هارون بن مسیب، حاكم عباسى در گرفت.
او داراى چهار پسر به نام‌هاى
محمد،
احمد،
حسن و
جعفر مى‌باشد كه
سادات عريضى از نسل ايشانند.
شیخ مفید مى‌فرمايد:« على بن جعفر از راويان حديث است و سخنانش بسيار محكم و قابل اطمينان و شخصيتى با تقوا و صاحب فضل است. وى پيوسته ملازم و همراه برادرش امام موسى كاظم (عليه‌السلام) بود و روايات فراوانى را از آن حضرت روايت كرده است.»
شیخ طوسی مى‌فرمايد:« او شخصى جليل‌القدر و مورد اطمينان است.»
علامه حلی نيز مى‌فرمايد:« او شخصيتى مورد اطمينان است و
کشی روايتى درباره او نقل كرده كه خود دليل بر عقيده درست و ادب او در برابر امام جواد (عليه‌السلام) مى‌باشد.»
على بن جعفر از محضر امام جعفر صادق، امام موسى كاظم و امام رضا (عليهم‌السلام) بهره برده و از ايشان
روایت نقل مى‌كند.
علاوه بر آن، از
حسین بن زید شهید،
سفیان بن عیینه،
محمد بن مسلم،
عبدالملک بن قدامه،
معتب و
ابوسعید مکی نيز روايت مى‌كند.
على بن جعفر شاگردان فراوانى داشته است كه اينک به برخى از آنها اشاره مى‌كنيم:
احمد بن محمد بن ابی‌نصر بزنطی،
یونس بن عبدالرحمن،
علی بن اسباط،
عبدالعظیم بن عبدالله حسنی،
ایوب بن نوح،
عمرکی بن علی و...
تنها كتابى كه از على بن جعفر به دست ما رسيده، كتاب ارزشمند
مسائل علی بن جعفر است كه سؤالات ايشان و جواب‌هاى امام موسى كاظم (عليه‌السلام) در آن جمع‌آورى شده است.
على بن جعفر چهار امام را درک كرده و با توجه به شهادت امام جعفر صادق (عليه‌السلام) كه سال
۱۴۸ق است و امامت امام هادى (عليه‌السلام) كه
۲۲۰ق است او بايد بيش از ۸۰ سال عمر كرده باشد.
بنابر نقلى پيكر شريف او را
شهر قم دفن كردند و هم‌اكنون نيز داراى گنبد و بارگاه است و زيارتگاه دوستداران و عاشقان
محمد و
آل محمد (صلوات‌الله‌عليهم‌اجمعين) مى‌باشد.
• نرم افزار جامع فقه اهل‌بیت ۲، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
•
پایگاه اطلاع‌رسانی حدیث شیعه، برگرفته از مقاله «علی بن جعفر علیه‌السلام»، تاریخ بازیابی ۱۴۰۰/۰۵/۱۲.
