علم اصحاب اعراف (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اصحاب اعراف نه‌تنها از سیماى اشخاص
کفر و
ایمان و بهشتى بودن و دوزخى بودن آنان را درک مى‌کنند، بلکه از قیافه‌ها به جمیع خصوصیات احوال و اعمال آنان پى مى‌برند.
اصحاب اعراف، هر
انسان بهشتى و دوزخى را از روى نشانه‌هاى مخصوص آنان می‌شناسند:
• «وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ وَعَلَى الأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلاًّ بِسِيمَاهُمْ وَنَادَوْاْ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ؛ و در ميان آن دو (= بهشتيان و دوزخيان)، حجابى است؛ و بر «
اعراف» مردانى هستند که هر يک از آن دو را از چهره‌شان مى‌شناسند؛ و به بهشتيان صدا مى‌زنند که: «درود بر شما باد!» اما داخل
بهشت نمى‌شوند، در‌حالى‌که
امید آن را دارند.»،
معناى «سیما» در
آیه این نیست که در
قیامت اهل بهشت را به علامتى و اهل
دوزخ را به علامتى دیگر از قبیل روسفیدى و روسیاهى نشان کرده باشند تا هر کس بتواند از آن علامت پى به بهشتى بودن و یا دوزخى بودن اشخاص ببرد، چون از آیه «و نادى اصحاب الاعراف رجالا یعرفونهم بسیماهم قالوا ما اغنى عنکم جمعکم و ما کنتم تستکبرون اهولاء الذین اقسمتم لا ینالهم الله برحمه» استفاده مى‌شود که اصحاب اعراف نه‌تنها از سیماى اشخاص
کفر و ایمان و بهشتى بودن و دوزخى بودن آنان را درک مى‌کنند، بلکه از قیافه‌ها به جمیع خصوصیات احوال و
اعمال آنان پى مى‌برند؛ حتى از دیدن سیماى شخص مى‌فهمند که این شخص از آنهایى است که در
دنیا همش صرف جمع‌آورى مال دنیا مى‌شده.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۴۰۴، برگرفته از مقاله «علم اصحاب اعراف».
