• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علائم حرکات

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



علائم حرکات به نشانه‌های دال بر حرکت فتحه ، کسره و ضمه اطلاق می‌شود.



حرکات اعرابی عبارتند از فتحه (زبر)، کسره (زیر) و ضمه (پیش). اما علائم آن، ابتدا برای نشان دادن حرکات کوتاه، با گذاشتن نقطه روی حرف (برای نشان دادن فتحه) و زیر حرف (برای نشان دادن کسره) و انتهای حرف (برای نشان دادن ضمه) آغاز شد که به شیوه ابوالاسود دؤلی بود. بعدها برای نشان دادن اعراب حروف، از شکل مصغر و کوچک شده صداهای بلند «آ، ‌ای، او» یعنی فتحه، کسره و ضمه استفاده شد. و امروز هم از همین علائم استفاده می‌شود.


اما برای تنوین - که عبارت است از همین حرکات با نون ساکن - علائمی در گذشته و حال وضع شده است. در نیمه دوم قرن اول، برای نشان دادن تنوین؛ طبق شیوه ابوالاسود دؤلی از دو نقطه روی هم استفاده می‌شد. خلیل بن احمد پس از ابتکار نشانه‌ای جدید برای حرکات سه گانه، چنین مقرر کرد که هرگاه حرف متحرک تنوین داشت، از آن حرکت و نشانه تکرار استفاده شود؛ یعنی روی فتحه، فتحه دیگری و روی کسره، کسره‌ای و روی ضمه، ضمه دیگری گذاشته شود.
[۱] شیخ عثمان، حسن، حق التلاوة، ج۱، ص۱۱۱-۱۱۷.
[۲] بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۵۴.
[۳] حمد، غانم قدوری، رسم المصحف دراسة لغویه تاریخیه، ص۴۸۷-۵۳۵.
[۴] رامیار، محمود، تاریخ قرآن، ص۵۲۷-۵۴۸.
[۵] حجتی، محمد باقر، پژوهشی در تاریخ قرآن کریم، ص۴۶۳-۴۸۴.



۱. شیخ عثمان، حسن، حق التلاوة، ج۱، ص۱۱۱-۱۱۷.
۲. بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۵۴.
۳. حمد، غانم قدوری، رسم المصحف دراسة لغویه تاریخیه، ص۴۸۷-۵۳۵.
۴. رامیار، محمود، تاریخ قرآن، ص۵۲۷-۵۴۸.
۵. حجتی، محمد باقر، پژوهشی در تاریخ قرآن کریم، ص۴۶۳-۴۸۴.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «علائم حرکات».    




جعبه ابزار