عقبة بن حجاج سلولی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عقبة بن حجاج سلولی، از بزرگان
بنی‌سلول و از حاکمان
اندلس بود. او سرانجام به
سال ۱۲۳ ق درگذشت.
عقبة بن حجّاج سلولی، امیری از اشراف بنی‌سلول بود که
عبیدالله بن حبحاب، امیر افریقیه و مغرب، او را به امارت اندلس گماشت. او در
سال ۱۱۹ ق به آن‌جا وارد شد و به
جهاد پرداخت تا این‌که به «اربونه» رسید و پس از فتح آن «جلّیقه و بنبلونه» را نیز فتح کرد. او در این نبردها، اسیران را نمی‌کشت، بلکه
اسلام را برایشان عرضه و عبادت بت‌ها را برای او زشت جلوه می‌داد. با این روش، بسیاری به‌دست او اسلام آوردند. مورخان درباره پایان فرمان‌روایی‌اش اختلاف نظر دارند. برخی گویند: در «بلاط الشهداء» کشته شده است و برخی قائلند که مردم اندلس به تحریک
عبدالملک بن قطن بر او شوریده و وی را در سال ۱۲۳ ق خلع کردند و او پس از مدت کوتاهی در قرطبه درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۱۸.
