عفو (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عفوّ:(إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ) در اين كه ميان
«عفوّ» و «غفور» چه تفاوتى است؟ بعضى گفته‌اند:
«عفوّ» اشاره به بخشش
خداوند است،
و «غفور» اشاره به پوشش گناه است، زيرا ممكن است كسى گناهى را ببخشد، اما هرگز آن را مكتوم ندارد، ولى خداوند هم مى‌بخشد و هم مستور مى‌سازد.
بعضى
«غفران» را به معناى پوشاندن شخص از عذاب، معنا كرده‌اند كه مفهوم آن با
«عفو» متفاوت است هر چند در نتيجه يكى است.
(الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنكُم مِّن نِّسَائِهِم مَّا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِي وَ لَدْنَهُمْ وَ إِنَّهُمْ لَيَقُولُونَ مُنكَرًا مِّنَ الْقَوْلِ وَ زُورًا وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ) (كسانى كه از شما نسبت به زنان‌شان «ظهار» مى‌كنند و مى‌گويند: «تو نسبت به من به منزله مادرم هستى»، آنان هرگز مادرانشان نيستند؛ مادرانشان تنها كسانى‌اند كه آن‌ها را به دنيا آورده‌اند. آن‌ها سخنى ناپسند و باطل مى‌گويند؛ و به يقين خداوند بخشنده و آمرزنده است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: جمله
(وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ) اگر دلالتى روشن بر گناه بودن عمل ظهار نداشته باشد، خالى از دلالت هم نيست.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «عفوّ»، ص۳۸۵.
