• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عزیز (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: عزیز (مفردات‌قرآن)، عزیز.


عزيز:(لَهُوَ الْعَزيزُ الرَّحيمُ)
«عزيز» از مادّه‌ «عِزَّة» به معناى قدرتمندى است كه شكست ناپذير است، هم توانايى بر ارایه آیات بزرگ دارد، و هم در هم كوبنده تكذيب‌كنندگان است.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با عزيز:

۱.۱ - آیه ۹ سوره شعراء

(وَ اِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ) پروردگار تو توانا و مهربان است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: پس خداى تعالى به خاطر اين‌كه عزيز و مقتدرى است شكست ناپذير، روى‌گردانان از ذكرش و مكذبين آياتش و استهزاء كننده به آيات خود را مى‌گيرد و با عقوبت‌هاى دنيايى و آخرتى جزا مى‌دهد. به خاطر اين‌كه رحيم است ذكر را بر آنان نازل مى‌كند تا هدايت شوند و مؤمنین را مى‌آمرزد و کافران را مهلت مى‌دهد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه ۸ سوره بروج

(وَ مَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ) (آن‌ها هيچ ايرادى بر مؤمنان نداشتند جز اين‌كه به خداوند توانا و شايسته ستايش ايمان آورده بودند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: اوصافى كه در اين آيه براى اسم جلاله- اللَّه- آورده به حجت و دليل حقانيت مؤمنين و مظلوميت آنان، و بر باطل بودن جباران كه بر خدا جرأت نموده، دست به چنان جناياتى زدند، اشاره دارد و مى‌فهماند كه به زودى خداى تعالى به آنان جزاى خير، و به اينان عذاب دوزخ مى‌چشاند. براى اين‌كه خداى تعالى اللَّه عزيز حميد است، غالبى است شكست ناپذير على الاطلاق، و در آنچه مى‌كند جميل است على الاطلاق، پس او به تنهايى همه جلال‌ها و جمال‌ها را دارد، و در برابر چنين خدايى بايد خاضع شد، و نبايد متعرض خشم او گرديد، و چون ملک آسمان‌ها و زمين از آن او است، پس او مليک على الاطلاق است، و امر و حكم، مخصوص او است، بنابر اين او رب العالمين است، در نتيجه واجب است كه او معبود گرفته شود، و برايش شريک اتخاذ نشود، و از اين بيان نتيجه مى‌گيريم كه پس مؤمنين بر حق و كفار در ضلالتند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱. شعراء/سوره۲۶، آیه۹.    
۲. بروج/سوره۸۵، آیه۸.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۶۳.    
۴. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۲۶.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۲۱۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۳۴۹.    
۷. شعراء/سوره۲۶، آیه۹.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۷.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۵۰.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۷۸.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۲۵.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۰۶.    
۱۳. بروج/سوره۸۵، آیه۸.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۹۰.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۱۷.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۵۱.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۴۲۳.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۱۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «عزیز»، ص۳۸۱.    






جعبه ابزار