• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عزیز (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عزیز یکی از اوصاف قرآن می‌باشد.



«عزیز» یکی از اسامی و صفات قرآن است: (وانه لکتاب عزیز)؛ «و این کتابی است قطعا شکست ناپذیر».
«عزیز» در لغت به چند معنا آمده است:
۱. غالب و نیرومند ؛
۲. ارجمند و گرامی (شریف و کریم)؛
۳. کمیاب.


قرآن به هر سه معنا «عزیز» نامیده شده است؛ زیرا:
۱. غالب و شکست ناپذیر است؛ چون قدرت منطق و استدلال و اتقان معارف قرآن به گونه‌ای است که هیچ گاه مقهور و مغلوب نمی‌شود و کسانی که به معارضه با قرآن برخیزند، شکست خورده، نمی‌توانند مثل آن را بیاورند.
۲. عزیز است؛ چون خداوند او را گرامی داشته است و هیچ گونه تغییر و تبدیل در آن راه نمی‌یابد و با پشتیبانی خدا محفوظ است: (انا نحن نزلنا الذکر وانا له لحافظون).
۳. کمیاب است؛ یعنی مثل و مانندی برای آن نیست.
[۴] مصباح، محمد تقی، قرآن شناسی، ج۱، ص۶.
[۸] ابو الفتوح رازی، حسین بن علی، هفده گفتار در علوم قرآن، ص۳۸.



۱. فصلت/سوره۴۱، آیه۴۱.    .
۲. حجر/سوره۱۵، آیه۹.    .
۳. سخاوی، علی بن محمد، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۱، ص۸۶.    
۴. مصباح، محمد تقی، قرآن شناسی، ج۱، ص۶.
۵. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۵، ص۳۷۴.    
۶. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۸۴.    
۷. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۷۹.    
۸. ابو الفتوح رازی، حسین بن علی، هفده گفتار در علوم قرآن، ص۳۸.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «عزیز (قرآن)».    



جعبه ابزار