ابوسعید عثمان بن سعید دارمی (۲۰۰-۲۸۰ق)، از محدثان اهلسنتقرن سوم هجری قمری که رجال‌نویسان اهل‌سنت او را آشنا به احکام، توانا در مناظره، مورد قبول مردم عصر خویش، محدثی ثقه و متکلم معرفی کرده‌اند.
وی بر این باور بود که اگر کسی احادیث شعبه، سفیان، مالک و حماد بن زید را روایت نکند، در علم حدیث شکست خورده است به این معنا که در واقع آن فرد محدثی حافظ و برجسته نخواهد بود. دارمی در سال ۲۸۰ق از دنیا رفت. آثار او عبارت‌اند از: المسند الکبیر الردعلیالجهمیه و کتاب فی الردعلی بشر المریسی فیما ابتدعه من التاویل لمذهب الجهمیه.
