• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عُتُوّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: عُتُوّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
مقالات مرتبط: عُتُوّ (مفردات‌قرآن)، عُتُوّ (لغات‌قرآن).


عُتُوّ (به ضم عین و تاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای تجاوز و نافرمانی است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در شکایت از زمان از این واژه استفاده نموده است.
از این ماده دو مورد در «نهج البلاغه» آمده است.



عُتُوّ
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج ۲، ص ۷۰۱.    
[۲] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج ۱، ص ۲۸۲.    
به معنای تجاوز و نافرمانی آمده است.
[۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج ۳، ص ۴۷۵.    


به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:


۲.۱ - عُتُوّاً - خطبه ۳۲ (در شکایت از زمان)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در شکایت از زمان فرموده است: «أَصْبَحْنا في دَهْر عَنُود، وَ زَمَن كَنُود، يُعَدُّ فيهِ الُمحْسِنُ مُسيئاً، وَ يَزْدادُ الظّالِمُ فيهِ عُتُوّاً»
[۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۸۷، خطبه ۳۲.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج ۱، ص ۷۳، خطبه ۳۲.    
[۶] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص ۷۴، خطبه ۳۲.    

«در روزگاری منحرف و در زمانی ناسپاس واقع شدیم، نیکوکار در آن بدکار حساب می‌شود و ظالم تجاوز خویش را روز افزون می‌کند.»
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص ۸۵.    
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۲، ص ۱۳۷.    

(شرح‌های خطبه:
[۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۲، ص ۱۴۰.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج ۲، ص ۲۵۹.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج ۴، ص ۵۱.    
[۱۲] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج ۲، ص ۱۷۶.    
)
از این ماده دو مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
[۱۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۸۷، خطبه ۳۲.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج ۲، ص ۷۰۱.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج ۱، ص ۲۸۲.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج ۳، ص ۴۷۵.    
۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۸۷، خطبه ۳۲.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج ۱، ص ۷۳، خطبه ۳۲.    
۶. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص ۷۴، خطبه ۳۲.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص ۸۵.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۲، ص ۱۳۷.    
۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۲، ص ۱۴۰.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج ۲، ص ۲۵۹.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج ۴، ص ۵۱.    
۱۲. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج ۲، ص ۱۷۶.    
۱۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۸۷، خطبه ۳۲.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عتو»، ج ۲، ص ۷۰۱.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 32 نهج البلاغه
جعبه ابزار