عتاب نفس

عتاب نفس، ملامت کردن خویشتن؛ از اسلوب بدیعی قرآن را می‌گویند.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف
۲ - در قرآن
۳ - پانویس
۴ - منبع

۱ - تعریف

«عتاب نفس» یکی از شیوه‌های بدیع در قرآن وآن است که کسی نفس خود را مورد خطاب قرار داده و آن را توبیخ ، مذمت و ملامت کند و از اعمال گذشته خود حسرت خورد.

مانند:
۱. (ویوم یعض الظالم علی یدیه یقول یا لیتنی اتخذت مع الرسول سبیلا) و روزی است که ستمکار دست‌های خود را می‌گزد (و) می‌گوید‌ای کاش با پیامبر راهی برمی گرفتم»؛
۲. (ان تقول نفس یا حسرتی علی ما فرطت فی جنب الله…)؛ «تا آنکه(مبادا) کسی بگوید دریغا بر آنچه در حضور خدا کوتاهی ورزیدم».

۳ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ فرقان/سوره۲۵، آیه۲۷. .
۲.	↑ زمر/سوره۳۹، آیه۵۶. .
۳.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۳۱۷.

۴ - منبع